KORKULAR PEŞİMİ BIRAKMIYOR

[salim_k]

Hayatımı saran bu korku ve endişe hali artık bişey yapmama izin vermiyor...İş hayatında başarısızlık sanırım benim değişmez kaderim olacak...
Her girdiğim işte başaramama korkusu , hata yapıp sonucunda olumsuz seyler yasayacagım düşüncesi yaptığım işte sürekli panik olmam yapamayacağım yapamııyorum düşünceleri ve iş yapmada isteksizlik sonucu 3-5 günlük süren çalışma endişeli durumun artmasına katlanamayarak verilen istifa...
Son işim kasiyerlikti yogunluk yok ve kasiyer sayısı çok idi iyi kötü işime adapte oldum 7 ay çalıştım ve sezon bitince otel kapanınca mecburen ayrıldım...13 gün sonra bir otelin muhasebe departmanına kabul edildim işe başladım yapamıyorum düşünceleri ve alacağım sorumlulukları yerine getiremeyeceğim düşünceleri ile 4. gunun sonunda ayrıldım endişe peşimi bırakmıyor her an kurt gibi kemiriyordu...Tekrar kasiyerliğe dönmek istemiyorum çünkü yoğunluk esnasında yapamam korkusu açık veririm endişeleri yuzunden... Üniversite mezunuyum kariyerim herseyimi bıraktım ki zaten yok...
En son özel güvenlik görevlisi olmaya karar verdim çünkü iş yukleri yoktu neredeyse tüm gun bekleyerek gecıyordu kasiyerliğin verdiği endişelerden kurtulacak artık rahatlayacaktım.
Bugun kursun 1. günüydü hocanın anlattıkları içimde bir endişe yaratmaya başladı bile.Suçlulara karşı silah kullanacak olma korkusu silah kullanmışlığım var fakat ben olaylardan korkuyorum birini öldürüp mahkemeye çıkma endişesi vs vs ilk günden içimi kemirmeye başladı hatta kursu bırakma düşünceleri bile yaşadım kısacası artık bıktım hayattan ve yaşamaktan...
Şimdi kimileriniz uzmandan yardım al diyecekler zaten invega 6 mg içiyorum psikoz tanısı koydular 7-8 aydır tedavi görüyorum bu tanı ile. öncesinde başka ilaçlar içtim tedavi gördüm ne yapsam bu illetten kurtulamıyorum çalışamıyorum birilerine yuk gibi yasamaktan hayatımı kazanamamaktan bıktım bazen ölüm benim için kurtuluş olur diye düşünuyorum...Maddi durumum da yok gidip özel psikoterapi almak için ne yapacagımı bilemiyorum zamanında burda telkinde dinledim ama faydalı olmadı hatta o dönem tam bir bunalıma girdim ve çok kötü oldum ne yapsam düzelmıyor bir çıkış yolu aramaktan ve başarısız olmaktan çok yoruldum...

[sweeet]

Bir kere hiç bir iş yoktur ki sorumluluğu iş yükü olmasın. Her işin kendine göre zor yanları olacaktır. Bunu kabul etmelisin. Ayrıca endişe geleceğin korkusudur. Aslında olmayan bir şey için korkuyorsun. Belki de hiç yaşamayacaksın düşündüğün şeyleri. Düşünce tarzını kökten değiştirmelisin. Hayatındaki tüm olumsuz düşünce ve cümleleri çıkarmalı veya zihninde iptal etmelisin. Yarın dolunay var ve endişelerine son vermek için bir niyet çalışması yapabilirsin. Mesela endişelerini sayfalarca yaz. Hepsini ve akşam bunları yak, külleri de suya veya rüzgara karışsın. Bu bilinç altını rahatlatacak bir çalışmadır. Düşünce diyetine gir mesela. Sadece 7 gün boyunca hiç bir olumsuz düşünce düşünmeden devam etmelisin bu diyet sadece düşünceler için. Eğer olumsuz bir düşünce düşünürsen işleme en başından başla son 6. günde bile olsan bir düşünce bile diyeti sıfırlar. Madem telkinler işe yaramadı olumlamalar yap bu konuda. Edişelerinle ilgili olumlamalar yapabilirsin. Farklı ses tonları kullanmak faydalı olur. Meditasyon deneyerek endişelerinin kaynağını sorgulayabilirsin. Sen bunlardan kurtulmaya ve iyi bir kariyer sahibi olmaya niyet et. Gerisi gelir. Mesela hedef günlüğü yap. Hedeflerinden biri de bu yıl endişelerinden kurtulmak olsun. Bunu yapabilirsin. Hiç bir ilaç içindeki güçten daha kuvvetli değil. Bunu unutma. Senin için tek engel yine sensin ve senin düşüncelerin. Düşüncelerini değiştir ve hayatın değişsin.

[sweeet]

Forumda ufkunu açacak daha nice yazı ve uygulama var. Bol bol okumanı tavsiye ederim. Sevgiler.

[ecenur27]

evet aynı endıselerı bende yasıyorum .yarından korkuyorum ıcımde hep karamsarlık basarısızlık endıse korkusu huzursuzluk guvensızlık kaygı ne yapacagımı bılemıyorum kurtulmak ıstıyorum ama bırseyler yapmak ıcımden gelmıyor her kapı onumde kapanıyor sosyal ılıskılerım berbat.cocuklarımı nese veremıyorum daha dogrusu yaklasacak gucu bulamıyorum.hukuk 3. sınıfa kadar cok basarılıyken anne babamı bır arada kaybettıkden sonra kabuslarım basladı yıllarca yoklukla bogustum maddı ve manevı mucadele herseyde yokluk 40 yasıma kadar evlenene kadar kız arkadasım olmadı mukemmel olmak ıstedıkce basarısız oldum. sımdı ogretmenım sorusturmalar baskılarr devam edıyor evlıyım ama ıcımde hala yalnızım ıs yerımde cevremde varlıgım fark edılmıyor ınsanlarla yuzyuze konusamıyorum panıge kapılıyorumsımdılerde ne duzelebılecegıme nede baska bırseye ınanıyorum