TİNSEL ÖĞRETİLERİ DOĞRU KULLANIYOR MUYUZ?

[engilizce]

Son yıllarda kişisel gelişim ve tinsel öğretiler konusunda toplumda bir patlama yaşanıyor. Bu konularda yazılan kitaplar, çekilen film ve videolar, yapılan programlar insanlara yeni ufuklar açmakla birlikte meraklarını kamçılamaya devam ediyor. Bütün bu ilgi sadece mistik olanın açığa çıkarılması isteğinden değil yolun sonunda bize vaat edilenlerden kaynaklanıyor.

Kişisel gelişim yöntemleriyle bir yandan, başta kendimiz olmak üzere insanı keşfetmeye çalışırken bir yandan da nasıl daha huzurlu, daha pozitif, daha başarılı, daha çekici vb. olabiliriz diye kafa yoruyoruz. Bilincimizin katmanlarını eşeleyip bir nevi arınma gerçekleştirmeye çalışıyoruz. Reiki ile şifa vermek (almak), EFT ile zararlı alışkanlıklarımızdan kurtulmak, çekim yasasıyla zengin olmak, düşünce gücümüzle muhteşem bir kariyer yapmak yani sonsuz mutluluk ve bolluk içinde yaşamak istiyoruz. Endişe yanımıza yaklaşmasın, sevdiklerimizden ayrılmayalım, takıntılarımızdan sıyrılalım vs. vs. Bitmiyor isteklerimiz.

Tabii ki her insanın hakkıdır mutluluk. Herkesin mutluluk değerleri ve mutlu olma yöntemleri farklı olsa da nihayetinde hepimizin amacı mutlu olmak. Bu yoldaki arayışlar da hiç bitmeyecektir. Bitmesin de zaten. Ayrıca insanların gelişime açık olmaları, “kendini geliştirmek” gibi çok önemli bir konuda çaba sarf etmeleri de takdire değer. Bir tek insanın hayatındaki küçücük bir değişimin bile evreni etkilediğini düşünürsek bu olumlu çalışmalar daha da değer kazanıyor. Gelgelelim her şeyin hızla kullanılıp tüketildiği çağımızda gerek rant elde etmeye çalışan insanlar, gerekse bu öğretileri “her şeye sahip olmanın kolay yolu” olarak gören insanlar yüzünden amaçtan sapıldığını ve işin özünden uzaklaşıldığını düşüyorum.

Şöyle ki; kişisel gelişim yöntemleri ve tinsel öğretiler kulaktan dolma bilgilerle ya da uzman olmayan kişilerin önderliğinde uygulanmaya çalışılıyor. Ya da bir kitap okuyup, bir film izleyip hayatımızın değişeceğine inanıyoruz. Birkaç makale okuyup evrene hükmetmeye çalışıyoruz. Evet bir kitap okuyup hayatı değişen bir insan olabilir tabii, ama aynı kitabı okuyup bir arpa boyu ilerleyemeyen insanlar da vardır. Kitap aynı ama okuyanlar farklıdır. Bu da bizi temel felsefeye götürüyor. Farkındalık ve kendini bilme. İnsanın kendini tanıması, öz gözlemleme yapabilmesi sanıldığı kadar kolay bir süreç değildir. Bilinçaltına girebilmek için faklı yöntemlerin kullanılması bir yana bilinç düzeyinde gözlem yapmaya çalışırken de bizi bekleyen sayısız tuzak ve kaçış yolları vardır. Sarp ve dikenli yollarda yürümeye hazır olmayan bir kişi en yakın sapaktan çıkacaktır. Ne güzel söylemiş Yunus Emre; “İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendini bilmezsen ya nice okumaktır” diye…

Farkındalığımızı geliştirmek, kendimize yatırım yapmak (okumak , seyahat etmek, yeni insanlarla tanışmak vb. yollarla) hayallerimizle çelişmeyen bir hayat yaşamaya çalışmak bir başlangıç noktasıdır. Mutluluk yolunda seçtiğimiz manevi yapıyı bu olgular üzerine inşa edebilirsek öğretilerin amacına ulaşabileceğini düşünüyorum. Kişisel gelişim yöntemlerinin temeli farkındalığımızı arttırmaya çalışmaktır zaten. Bu süreci geçiştirip, öğretileri, “pozitif düşünüyorum her şey iyi olacak”, “çekim yasası uyguladım aşık olduğum kişi de beni sevecek”, “yüksek maaşlı ve rahat bir iş hayal ediyorum, mutsuz olduğum işi bırakmalıyım” diyerek isteklerimizin gerçekleşmesi için kolay ve emeksiz bir yol olarak düşünmek yanılsamalar dünyasına davetiye çıkarır. Üstelik bunca öğreti arasında bir ondan bir bundan medet umup, hiçbirinin özüne inmeden yüzeysel çalışmalar yapmak istediğimiz sonucu elde edemeyince bir süre sonra yılgınlığa düşmemize ve hepten vazgeçmemize sebep olur.

Pozitif düşünceye yürekten inanan ve hayatında uygulayan bir insan olarak hayallerimize ulaşmanın “iste, inan ve senin olsun” mantık düzeyine çekilmesinden duyduğum rahatsızlığı paylaşmak istedim. Mutluluk çok kolaydır ama bir o kadar da zor. Ve asla unutmamamız gereken bir nokta; ” mutluluk içimizdedir”.

[01nisan]

Sevgili Engilizce, Binbir ümitle gittiğimiz kurslar ya da kitaplar vb., bir sürü şey vadediyor, sonra da azıcık ucundan gösteriyorlar. Daha önce dediğim gibi bilinçaltı temizlenmeden üzerine bir sürü şey yapmaya çalışıyoruz bu da hayal kırıklığı yaşatıyor. Yazdıklarına aynen katılıyorum. Sevgiler...

[engilizce]

Sevgili 01nisan daha önceki mesajlarından anladığım kadarıyla sen içsel yolculuğunda epey yol katetmiş birisin. Sana uygun olan öğretiyi doğru kişiler önderliğinde uyguladığında bir karara varıp bölünmelerden kurtulacağını düşünüyorum. Bir de sanırım çoğumuz çok fazla beklentiyle yola çıkıyoruz ki bu da işin doğasına aykırı. Bazı yayınlar da işin özüne inmeden bu beklentilerin gerçekleştirilebileceği doğrultusunda yönlendiriyorlar insanları. Mesela "secret"; ben "sır"rı bu siteye üye olduktan sonra okudum ve inanılmaz yüzeysel buldum. Pek çok insan çekim yasasına bu kitap sayesinde inanmaya başladılarsa ne mutlu onlar adına. Ama ben zaten çekim yasasına uygun bir ruh halinde yaşıyordum ve öyle olmasaydım bu kitap bana rehber olur muydu emin değilim.

Bilinçaltı konusunda sana katılıyorum. Bu öyle karmaşık bir konu ki hala psikiyatrlar bile onu açığa çıkarıp çözümlemek ya da olduğu yerde bırakmak konusunda fikir birliğine varmış değiller. Sevgiler...

[01nisan]

Engilizce estağfurullah diyeceğim. Bu siteyi keşfettikten sonra bilmediğim ne çok şey varmış diyorum, oku oku bitmiyor, okumakla da iş bitmiyor, pratiğe geçirmek gerekiyor, Asıl başarı bildiklerini uygulayabilmek. Şimdi de PEAT kitabını aldım bir heves onu okuyorum. En azından bilgi olarak aklımın bir köşesinde kalır..İstanbul da yaşasam çoktan bir uzmanın karşısında bulurdum kendim..Belki dec bu da çözüm değildir.... bilemiyeceğim. .. körler sağırlar birbirini ağırlar gibi olduk ama, senin yazılarında da bir dinginlik var.." ben zaten çekim yasasına uygun bir ruh halinde yaşıyorum "

[01nisan]

mesajım yarım kaldı, farkında olmadan gönderdim.. tamamlıyorum..
... diyorsun ya, bu önemli bir şey, sanırım olayı çözmüşsün, nasıl başardığını bilmek isterim.. sakıncası yoksa tabii... by.by...

[engilizce]

Canım benim ben de daha yolun başındayım. Sağol güzel düşüncelerin için Kısaca kendi durumumdan bahsedeyim. Gerçekçi, mantıklı bir o kadar da pozitif bir insanım. Sosyal yaşamda saygı ve nezakete çok önem veririm ve bunların işleri kolaylaştırdığını düşünürüm. Evet dingin bir yapım var ama bu bir süreçte gerçekleşti. Yaş, tecrubeler, küçük yaşta kendi hayatımı kazanmaya başlamam...( küçük dediysem üniversite ) Her bireyi özel olarak düşünüp oldukları gibi kabul etmeye çalışıyorum ( ama bir sır vermem gerekirse bu konuda çok iyi değilim) Mesela öğrencilerime karşı inanılmaz sabırlıyımdır ama yetişkinlere karşı aynı hoşgörüyü gösteremiyorum. Bunu da aşmaya çalışıyorum Bana negatif hissettiren ya da paylaşacak çok şeyimin olmadığını düşündüğüm insanlardan uzak durmayı tercih ediyorum ama öfke ve kin duymadan.

Pozitif düşünceye gelince devlet dairelerinde vb. yerlerde hiç sorun yaşamadan işlerimi hallederim çünkü öyle olacağına inanırım. Eşimle tanışmamın da çekim yasası sayesinde olduğunu düşünüyorum. Ben eşimle 32 yaşında tanıştım. O sıralarda nerde akşam orda sabah bir hayat yaşıyordum ama hayalimdeki insanı imgelemeyi de ihmal etmiyordum Yaşantımla düşüncelerim arasındaki tezatı farkettim. Önce gerçekten istediğim gibi yaşamaya başladım. ( çünkü o hayat bana uymuyordu ve o dönem mutsuz hissediyordum ) Yalnızlık, monoton bir hayat vb. gibi bahanelerin arkasına saklanıyordum. Sonra imgelediğim insanın doğru olup olmadığını düşündüm." Beni gerçekten mutlu edecek özellikler bunlar mı" sorusunu sordum. Örneğin zengin bir insan yerine güzel bir mesleği olan bir insan diledim. ( çalışırdık para nasılsa gelirdi sonradan ) Daha başka yönlerden de imgemi benim için doğru olduğuna inandığım şekle getirdim. Bir ay bile geçmeden ben o imgelediğim insanla tanıştım ve hiç olmayacak bir şekilde Buna benzer olaylar var hayatımızda, mesela şu an eşimin yaşadığımız şehirde askerlik yapması gibi Biliyorum çok uzattım, umarım sorunu cevaplayabilmişimdir. Sevgiler...

[engilizce]

Söylemeyi unuttuğum bi nokta da insan psikolojisi çok ilgimi çekiyor ve davranışların altında yatan nedenleri iredeliyorum. En başata da kendimi. Böylelikle bir nevi bilinçaltınla iletişim kurmuş oluyorsun ve problemin kaynağına giderek çözüm odaklı düşünebiliyorsun. İçsel yolculuk sürecinde en acımasız eleştirmenimiz kendimiz olabilirsek kendimizi sevmek ve kabullenmek dolayısıyla başkalarını da affedebilmek kolaylaşıyor.

Sevgili engilizce,

Önce gerçekten istediğim gibi yaşamaya başladım...

derken

Acaba bu dönüm noktanın nasıl başladığını,nelerden faydalandığını bizle de bi ara paylaşır mısın??

Birçoğumuzun kendimize güzel paylar çıkaracağımızı düşünüyorum

Sevgiler

[01nisan]

Engilezceciğim, hikayen etkileyici gerçekten... şu imgeleme konusunu açmak istiyorum. İmgelemeyi nasıl yapıyorsun, hani sıfır noktası denilen, alfa, teta seviyesinde falan mı, yani akşam uyumak üzereyken ...birde eşini hiç tanımadan mı imgeledin, yoksa zaten tanıdığın birimiydi...çok fazla soru sordum..çalışan birisin, vaktin kıymetlidir, bu nedenle vaktin olduğunda yazarsan sevinirim..öpüyorum,, görüşmek üzere..

[engilizce]

Sevgili away, dediğim gibi o zamanlar alkol, siagara eşliğinde gece hayatına bırakmıştım kendimi ki normalde gece hayatını sevmem. Eğlendiğimi sanıyordum fakat her eğlencenin ardından çöküş ve mutsuzluk anları oluyordu. Her gün "off sıkıldım böyle yaşamaktan" derken akşam yine barlar sokağının yolunu tutuyordum Birkaç aylık bir süreç bu. Kişiliğim, ilkelerim ve isteklerimle uyuşmayan bu durum kendime kızmama sebep oluyordu ve sanırım böyle yaşamaya devam etmemin sebebi bir nevi kendimi cezalandırmaktı.Kendime kızdıkça suçluluk duygusu da artıyordu. Kısır döngü yani. Geçmişten gelen suçluluk duygularının bunda çok etkili olduğunu düşünüyorum. Bir yandan herşeyin en iyisini hakettiğinizi düşünürken suçluluk duyguları bile bile hata yaptırır bizlere. Kötü giden bir ilişkinin sonunda çoğumuz " başından beri yanlış insan olduğunu bile bile başladım bu ilişkiye" deriz. ( en azından ben öyleydim) Bu yanlış insanları seçmemdeki ustalığımın sebeplerini iredeledim içime dönüp ve kendimce buldum.Sebebi bulduktan sonra kendini affetmeyi başarabilirsen sorun düzeliyor zaten. Bu süreçte yaşadıklarım beni ben yapan şeylerdi ve onları kabullendim. Bu bir adımdı. Görüşmek istemediğim insanları çevremden uzaklaştırdım, mazbut hayatıma geri döndüm, daha çok okudum ( zaten okumayı hiç bırakmamıştım), tekrar eskisi gibi yalnızlığımı sevmeye başladım veee evren de çalışmalarına başladı

Nisancım eşim hiç tanımadığım biriydi. İmgelemeyi uykudan önce yapıyordum ve sonrasında o konuya çok da takılmıyordum. Çünkü oldum olası "doğru insan"la tanışacağıma derin bir inancım vardı. Kendimi iyi tanıdığım, önceliklerimi iyi bildiğim için imgemi oluşturmam zor olmadı. Tabii bu arada bazı isteklerimin saplantılı olduğunu gördüm ve onları listeden çıkardım. Mesela uzun boylu biri benim olmazsa olmazlarımdandı, onu beğenebileceğim biri olarak değiştirdim ve iyi ki değiştirmişim Tanıştıktan bir yıl sonra evlendik ve 1,5 yıldır çok mutlu bir evliliğimiz var şükürler olsun.

Bir de bazen isteklerimiz tam olarak gerçekleşmez; o zaman da bizim için en iyisinin bu olduğunu düşünmek işe yarıyor. Marmaris'ten tayin istemiştim. İlk tercihim İzmir ikincisi İstanbul'du. İstanbul olduğu zaman ilk tercihim olmuş kadar sevindim. "Demek ki bizim için böylesi daha iyi "dedim. Şu an okulumu ve öğrencilerimi çok seviyorum. Nitekim eşimin askerliği de İstanbul'a çıkınca bir kez daha sevindim burda yaşadığım için...

İşte böyle kızlar, umarım işinize yarar deneyimlerim. Sevgiler...