"Yalnızlık beni korkutuyor, yalnız kalmak istemiyorum"

[buket_89]

üniversite ortamında oyle oluyo bende bırıncı sınıfta cok takar ve cok aglardım ama bana ınan suan 3. sınıfatım ınsanları tanıyosun kımseye onyargı ıle yaklasma ılerde onlarla cok samımı olabılırsın sıkma canını gelıp gecıcı dıye dusunmeye bak ve sureklı dua et rahatlarsın:))) tecrube konusuyo:))ınsallah gonlune gore bır dost edınırsın

[vitamin61]

Aynen ben de ilk yıl çok mutsuzdum ama zamanla dostlar edindim kimi geçici oldu kimi kalıcı zamanla eliyorsun ve istediğin insanlarla dost oluyorsun önemli olan bu konuda karamsar olma ve hep güleryüzlü ol...

bende eğer bende toplum içinde yalnız kalırsam korkuyorum hemen ağlayasım geliyor mümkün oldukça sosyal bir ortamdayken yalnız kalmamaya çalışıyorum yoksa çok kötü oluyorum

[ebru_li]

Ben de korkardım eskiden daha fazla yanlız kalmaktan bu yüzdende bana layık olmayan beni haketmeyen insanları hayatıma tekarar tekrar soktum sevgili ya da arkadaş özellikle ; sevgilim olsun kafamı meşgul edecek birisi olmalı diye hayatlarıma soktum onları ha şimdi yine biri var giderse yalvarmam eskiden yalvarırdım fark bu.Bunu da bu siteye borçluyum.

[schizophren84]

ben hic yalniz kalmaktan korkmadim, ögrencilik yillarimda yazin yaz okuluna kalmistim ve kimse yoktu benle beraber kalan. 4-5 gün kimseyle konusmadigimi hatirliyorum. ama o zamanlarda kendimi buldum. önceleri kismen yalnizken simdi tamamen yalnizim. hicte sorun degil. pek sorun etmiyorum aslinda. artik alistim böyle yasamaya, ev arkadasim eve haftasonlari geliyor, cogu zaman ben evde yalnizim. ama iste olumsuz etkiside var. en azindan bende söyle etkileri oldu. yalniz kala kala konusmadigim icin, hep dinleme modundayim. bana soru sorulmadigi müddetce, yani direkt olarak soru sorulmadigi müddetce cevap vermiyorum. karsimdaki anlatiyorda anlatiyor. bir ara baska bir ev arkadasim vardi, onunla evde kaliyorken bana, ögrencilik hayatimda hic bu kadar yalnizlik cekmemistim demisti. garip gelmisti, aslinda o an beraberdik yani evde oturuyorduk ama bana bunu söyledi. ben garipsemedim. insanlarla ortaklasa bir seyler yapabilme yetisini kaybettim. kaybettim ama etkisi bu oldu. yoksa cekingen bir insan degilim. arkadas ortamlarinda gülen eden birisiyim sadece yaipm itibariylede sakin bir durusum var.
yalniz olmayi seviyorum, ama ileride esim oldugu zaman, evlendigim zaman iortak nasil davranicagim bilmiyorum. ama nede olsa karsimdaki kadin olacak, kendisi bir seyler yapar eder :)

[niobem]

yanlız kalmamak adına bana layık olmayan beni haketmeyen sewgileri/sewgilileri tekrar tekrar hayatıma soktum...sırf yalnız kalmamak için... yakın dostlarımın sewgilileri var dıye saçma sapan ilişkiler kurdum...peşlerinden koştum salaklar gibi...bana değer vermeyen beni hırpalayan sewgililer sectim...yalnız kalmamak adına...........
ama artık farklı... artık tek başıma sinemaya bile gidebiliyorum...tek başıma alışverişe gidip kendimle zaman geçirmeyı sewiyorum...cunku ben artık kendimi sewiyorum... zamanın birin de elbette ki birine ihtıyacımız olucak...ama ilkonce insan kendiyle barışık olmayı kendini sewmeyı değer vermeyı ogrenmeli...sonra zaman herşey guzel olucaktır...
teşekkürler hayatımdeğişti ekibi...

[suyahapsettim]

bu aralar yaşadığım yalnızlık korkusu herhalde insanın ne kadar kaçarsa kaçsın elbet birgün yakalanacağı bişi yalnızlık yani aslında sadece bizim hislerimizle alakalı ama kimi zaman birilerinin yanımızda olmasını isteriz ama bu bazen mümkün olmaz ama sırf kendimi yalnız hissetmemek için görüştüğüm birinden ayrılmak istemediğim oldu hemde sırf bu yüzden kusurları ne olursa olsun kabullenip sırf yalnız kalmamak için ondan ayrılmak istemiyor insan sana ilgi gösteriyor diye bu bir bağımlılık yani aslında kendi kendimize yetebildiğimizi görsek başkaları olmadanda vakit geçirilebildiğine inandırsak kendimizi daha doğru kararlar alıcaz bu ilişkiler konusunda belki daha az üzülcez en azından daha hafif atlatıcaz ayrılıkları çünkü ben kimden veya neyden olursa olsun hiç seveemedim ayrılıları faydasız gördüm çünkü ayrıldığım şeye bağlanmıştım hep gerçekten acı bir durum ama bunun farkına varmam da bu yazı sayesinde oldu

[Yalnız7]

Evet durum bayağı kötü. Buraya sadece ne hissttiğimi yazacağım. Yalnız kalmamak için tam olarak aşık olmadığım bir insanla bile birlikte olabilirim. Bİr sevgilim vardı bazı tartışmalar ve kavgalardan sonra ayrıldık. Ayrılır ayrılmaz eski sevgilime yazdım 3 - 4 gün ikisinede mesaj attım. Hangisi tutarsa!! İnsan bir kişiyi sever ve bir kişiyi ister ama ben yalnızlıktan korktugum için hangisi gelirse farketmez kafasına girimişim. Geleceğe yönelik '' UNUTAMAZSAM , ÖZLERSEM düşünceleri korkutuyor. Çok aktif spor yapan biriyim. Vücüdum normal standartların üstünde. Hukuk okuyorum. Özgüvenim yerinde. Ama bir insan bana nerdesin şuan ? diye mesaj atmadıgında inanılmaz kötü hissediyorum. Sahiplenilmek güzel bir duygu ama eksikliğinde korkuyorsam ters giden bir şeyler var demektir.