Akulina

Merhabalar:)
Ooooh evimdeyim...Şunu gördükki bizim evdeki huzur,hiçbiryerde yok...Herşeyleri var,en iyi semtlerde oturuyorlar belki ama huzurları yok...O kadar sıkıldımki,kendimi gündüzün en sıcak anlarında İzmir gibi bir yerde dışarı atıyordum...Aman gezelim dolaşalım,evde durmayalım diyodum...Hayatları,temizlik ve garip bir harala gürele,huzursuzlukla geçiyor...
Alsancakta dolandık durduk kardeşimle...Özlemişim ama izmiri...Sokaklarını,eski evleri,debdebeyi,çingeneleri,travestileri,gevrek'i ,sürekli su içmeyi:),sevgi yolunu ve ordaki kitapçıları,kafeleri,ucuza en aradığın şeyleri bulup yehuuuu formatına girmeyi,kordondaki evlerin önünde durup "şurda evin olacak,kablosuz internetin laptop'un,çıkacaksın balkonda ohhhh" diye düşünmeyi,nedense bu düşünce her izmir seyahatimde olmazsa olmazım:),kordonda oturup manzaraya dalmayı,mabel çikolatacısını:) herşeyini alsancak'ın özlemişim...Onun için gezdim,dolaştım,eğlendim...
Gelelim buluşmaya...
Hayal ablayla kararlaştırdık buluşma gününü,beni heyecan bastı kaç gün öncesinden...Sonra o gün geldi çattı...Düğünde olan olaylardan ötürü o gün moralim son derece bozuktu,buluşmaya giderken...Sonra ablam geldi,pozitif ışığıyla bizi sarmaladı...O kadar genç dinamikki,ilk andan itibaren bayıldım,zaten çok seviyordum,iyice hayran oldum...Birbirimizi hemen tanıdık zaten:)
Sonra gittik oturduk kafeye,arka fonda ege müzikleri,kahvemiz geldi sakızlı,başladık konuşmaya...Saatler saatleri kovaladı,Mücevher ablam geldi,tesadüfi bir şekilde...Onuda çok sevdim,yazılarını pek takip edememiştim ama kendiside nicki gibi mücevher gibi bir insan...Kızları desen,o kadar güzellerki...Pırıl pırıllar maşallah...Çok güzel bir gündü anlayacağınız...Ayrılmak istemedik,zamanın nasıl geçtiğini anlayamadık...Giderken o olumsuz,sinirli halimden eser yoktu...Eve gittik,evdekilerde iyi,olaylar çözülmeye fln başlamış...Koca bir ohhh çektim...Dedim kızım Sycorox,olumsuz düşünüp durmayacaksın artık...
Gurur duydum sitemizle...İyiki bu siteye girmişim...Belkide hayatımda kendime yaptığım en iyi şey oldu...
Yani tatilim,İzmir ve bu buluşma sayesinde,ne olursa olsun,ne kadar caınımızı acıtmaya uğraşırlarsa uğraşsınlar süper geçti...
Onlara baktım,hayatlarını ne kadar düzene sokmaya çalışırlarsa çalışsınlar,bir şekilde mahvoluyor...Çünkü karşılarındaki insanlara hiçbirşey vermiyorlar,yada veriyorlar kaşıkla verip kepçeyle gözlerini çıkarıyorlar...İnsanlar hakkında olumlu düşünmüyorlar,işlerine geldiği gibi düşünüp,hareket ediyorlar...Onun içinde hayatları berbat geçiyor,evleri huzursuz,mutsuz,evde durmak dahi istemiyorlar,kendilerini dışarı atıyorlar,günde üç öğün market geziyorlar,huzursuz ve hayatları belirsiz...
Evime geldim bunları düşündüm...Biz güzel yaşıyoruz,eğleniyoruz,ailemiz bizi harika yetiştirmiş...
Çok şükür...96