-HAYATIMIN SON BİR YILINDA GEÇİRDİĞİM DEĞİŞİM-
*Bu yazıyı yazmak gibi bir amacım yoktu...Ama bir yazı okuyunca buralarda tepem attı resmen...Onun için yazmak istedim...
Bir yıl önce bu günler...Hayatımın belki en dibe vurmuş günleri olabilir...Perdeler kapalı sıkı sıkıya...
Odam kapkaranlık...
Yazya hani bir yere kazara çıksam,güneş inanılmaz bir şekilde rahatsız ediyor...
Ne yapacağımı bilmez bir haldeyim...Hiçbir amacım,hiçbir isteğim yok...
İşte bunlardı hissettiklerim...
İntahar etmek bile içimden gelmiyordu,çünkü ölsem ne halt edeceğim konusu baya zihnimi kurcalıyordu...Nereye gidecektimki?
Gene bir yerde bulunacaksam eğer ne diye öleyimki diye düşünüyordum...
Yok olmalıyıdım...Ve hiç olmalıydım...
Geçen yaz belkide hayatımın en acayip yazıydı...Hem çok üzüldüğüm,hayatımda belki hiç yaşamayı hak etmediğim şeyler yaşamıştım...Ama bir yandanda değişim tohumlarının içime atıldığı zamanlardı...
Ama şimdi bakıyorum bazı insanlara ve ben güçlü biriymişim demekki diyorum...Çünkü en dipte olan halimle bile kendimi hep korumuş ve kollamışım...Akıp gitmemişim,kaybolmamışım...Sadece kendimi kapatmışım herkese ve herşeye...
Bir keresinde bir arkadaşıma mail atmıştım...Keşke o maili bulabilsem,bakıyım bulursam burada paylaşırım...
Şuna benzer birşeydi;
"Hayatım o kadar boşluktaki,bundan sonra hayatıma insanlar girecek,çıkacak...Onlar yaşayacaklar...Ama ben sadece bakacağım...Gelişlerini ve gidişlerini...Böyle devam edecek...Hayatım son bulana kadar..."
Çocuk sabaha kadar uyuyamamış bu mailime...1 saat uyudum ondada kabuslar gördüm senle ilgili demişti...
Böyleydi işte...Bir amacım yoktu...Tek amacım ölümü beklemekti...
Sonra birgün baktım...İnsanlara,hayata...Balkondaydım...Süper bir geceydi...Ay vardı,dolunay ve bir karar verdim...Bundan sonra "hayatım değişecek"...Aynen bunu söylemiştim...
Ve ogünden bu güne o kadar çok büyük bir yol katetmişimki...
Bir kere ben hep sosyofobik olduğumu düşünürdüm...Hatta olabilirdim eskiden...Ama şimdiki ben'e bakıyorumda...Ben artık sosyofobik değilim...Dışarı çıkmaya,insanlarla birşeyler yapmaya bayılıyorum...Sadece önümdeki engel parasızlık olablirki,onuda kendime rahatlıkla çekerim...Artık bunun nasıl yapılacağınıda biliyorum...
Sonra bir dolu hayallerim var...Hayata beni bağlayan birçok şey var...Çizim yapıyorum,fotoğraf çekiyorum,dikiş dikiyorum,kendi kendime projeler üretiyorum...Bunlar benim hayata tutunmamı sağlıyor...
Evet ben bu bir yılda çok çok büyük adımlar attım...Devasa adımlar...Mesela geçen sene bu zamanlar öss kaygım olsaydı ve bu sonuçlar gelseydi,karalar bağlardım...Ama şimdi yolumu çizdim bile...Bu çok büyük bir değişim benim için...
Sadece kendimi değiştirmekle kalmadım,annemi zorla pc başına oturttum...Kendime ait olan ve rahat rahat kullanacağım zamanımı ona ayırdım...Uğraştım,saatlerce anlattım ona nasıl kullanılır diye...Bitmek bilmez sorularına cvp verdim:),pc'yi canavar gibi kullanması için ne gerekiyorsa yaptım...Ve oda çok değişti...
Hemde inanılmaz bir şekilde...Artık çok sakin ve huzurlu en önemliside bu...
Ve bu site...Bize o kadar çok şey kattıki..Dün bizi çekim yasası olayıyla tanıştıran komşumuz Antalyadan geldi...Kadın bir ara uygulamış,arkadaşıyla beraber...Bayada iyilermiş o zaman...Sonra araları bozulmuş,destek olan biri olmayınca artık uygulamıyormuş...Şunu düşündük;bizde öyle olurduk...İki gün uygular sonra bırakırdık...Ama bu site sayesinde,günlükler,yazıların ve insanların sayesinde bırakmadık,aksine dahada çok şey öğrendik...
Onun için şunu söyleyebilirimki,ben kendi adıma çok değiştim ve geliştim...Bu site bana örnek oldu,ablalarım,sevdiğim insanlar ve onların günlüklerini,yazılarını okumak bana örnek oldu ve oluyor...
Değişilmiyor diye vır vır konuşmak yerine,birilerinin cümlelerine takılmak yerine kendi hayatımıza bakalım...
Bu arada bloğumu okuyan arkadaşlar...Çok teşekkür ediyorum,yorumlarınız için...Ben genelde kendi çalar kendim oynar formatında kimsenin okumadığını düşünürdüm...Duygulandım...
