Hayal ablacım,ilk okuduğum günlük burada seninkiydi...Günlük açtığımda ilk cevap yazan kişi yine sendin,yanlış hatırlamıyorsam...İlk internetten yüz yüze görüştüğüm kişide sensin...
Ben senin koskoca kalbini o kadar sevdimki...Herkes gibi...Hepimizi içine sığdırdın...
İzmirde o günü hatırlıyorum,o kadar sinirli ve asabiydimki...Ama sen geldin giderken ne sinir vardı ne bişey...
Dün tamamen gereksiz o tartışmada arkamda oldun,düşündüm neredeyse 800 kilometre öteden kapı gibi destek oldun...
Teşekkür ederim,herşeye...Desteğine,emeğine...
Bazen aynı şehirde olduğum ve yüzyüze görüştüğüm insanlara bakıyorum...Birde size...O zaman hayata şaşırıyorum...
Neyse...
Nice mutlu yaşlara...Daha birlikte kaç güzel yaşlar kutlayacağız...
İyiki varsın...
Işığın ve sevginle kucaklıyorsun bizleri...
