 Ynt: csk günlük
Hepimizin benzer sıkıntıları var herhalde...Ben de okul yıllarında mesleğimle ilgili müthiş hayaller kurar,yaptığım işin dünyanın en güzel işi olduğunu düşünürdüm.Ama son 1 yılda anladım ki,aslında ben sadece başarılı olma sevdasındaymışım.Ve bu saatten sonra yeni bir meslek edinmek ve asıl istediğim işte çalışmak sanki çok uzak.(31 yaşındayım)
Şu an öyle bir durumdayım ki,yaşama yeniden başlamak,yaşadığım şehri değiştirmek,sevdiğim işi yapmak istiyorum..sevdiğim işi yapmak için tekrar üniversite okumam lazım..6 yaşında bir oğlum,monoton hayatı çok seven ,değişikliklere hep şüpheyle yaklaşan bir kocam var...Ve sanki kapana kısılmış gibiyim..
Kabuğumu kırmak korkutucu geliyor.Güvenlik ihtiyacı elimi kolumu bağlayan en büyük korku unsuru..Risk almadan da isteklerimize kavuşamayız ama değil mi ?
Sınırlarımızı bizler belirliyoruz...Şimdi bu sınrları kaldırmaktan ölesiye korkuyorum..
Hep kendimden bahsettim kusura bakma, burası senin günlüğün coşkun..Kendini en en en mutlu hissettiğin işte çalışmanı canı gönülden isterim.. |