Herkezin düşünceleri kendini bağlar tabiiki fakat bu tartışma, fikir alışverişi yada bir konuda görüş belirtmeyi engellemez. Herkezin fikri kendine diyerek; baskıcı, fikrini kendine sakla ben zaten en iyisini biliyorum tavrı kısır bir düşüncedir. Fikirlerin karşılıklı ortaya konulması herkezin kendini ifade etmesine izin verilmesi gerekir. Herkez düşüncesini kendine saklarsa gelişimden yada değişimden bahsedemeyiz ki.
Başkalarının görüşlerini gereğinden fazla önemseme konusunu iki ayrı alt başlıkta ele alırsak
a) Başkalarının her düşüncesine muhalefet olup, kendi fikrini empoze etme dürtüsü yada kendi haklılığını ispat çabasına girmek...
b) Başkalarının bizim hakkımızdaki düşünce ve görüşlerinin haddinden fazla önemsenmesi, acaba ne derler, benim hakkımda ne düşünürler kaygısı...
Açıkçası bende ilk çağrışım yapan b) şıkkında yazdıklarım oluyor başkalarının düşüncelerinin önemsenmesi denince.
Ben gerek yetişme tarzım gerekse içinde bulunduğum ortamların dominant olması nedeniyle bu konudan oldukça etkilendim ve halen de devam ettiği zamanlar oluyor. Kendi çıkarımlarım bu b.g.önemseme duygusunun sıkça eleştirilme ve onay görme ihtiyacından ortaya çıkabileceği yönünde. Bazen insan neleri sevmesi gerektiği konusunda bile yönlendirilebiliyor ve buda ileride sürekli dışarıdan onay alma ihtiyacı doğuruyor. Kendine güvensizliğinde etkisi yadsınamaz tabi. Dışarıdan da onay gelirse aynı yönde, insan daha rahat uygulayabiliyor düşüncelerini. Yada kendimizi beğenmeme durumu ortaya çıkıyor, şişmanmıyım, güzelmiyim, insanlar beni seviyormu?
Bütün insanlar orjinal ve sonsuz güzelliğin ifadeleridir, kötü diye etiketlenen insanlar bile kendi realiteleri içinde eşsizdir. İnsan bunları farketmeli ve kendini rahatça ifade edebilmelidir.
Yaşamın ilk yıllarında çevresel etkiler yada kendi olumsuz yorumlarımız ile oluşturduğumuz işe yaramaz yazılımları bilinçaltımızdan çıkarabiliriz. Ben b.g.önemseme telkinini dinledim(işyerinde kesintili olarak 4-5 saat, geceleri uyku öncesi ve sırasında olmak üzere yaklaşık 3 hafta) ilk iki hafta sonunda kendi orjinalliğimi ve onay ihtiyacım olmadığını daha güçlü farkettim
ve bu hala sürüyor.
Başkalarının düşünceleri en azından onlar için önemlidir, biz kendi fikrimizi zıt olsa da belirtmeliyiz, ama onları bizim gibi düşünmeye zorlayamayız. Başkaları bizim gibi düşünmüyor diye kızıp köpürmenin
yada onlardan kendi düşüncelerimize onay aramanın anlamı yok.
Her fikir özeldir, tıpkı her insanın özel olması gibi.
