hayalayaz

ilk gece atakanı burcu misafir etti,ev sahipliğine diyecek bir şey bulamadım.(laf aramızda yaptıklarına şööyle yan gözle bakmayı ihmal etmedim) kusur kalırmıyım dün gece atakanı ben misafir ettim ve bugün sınıfta kaldım. (vakit darlığından atakanı karşıyakaya bile götüremedim) neyse inşallah birdahaki sefere,şimdiden gezi proğramı hazır..
arkadaşlar sitemizde gerçekten çok samimi paylaşımlar yapıyoruz,ama yüzyüze görüşmenin tadı bambaşka oluyor..ayşeyi örnek vererek anlatmaya çalışayım..ayşeciğim ben siteye giremediğim günlerde üye olmuş, bir merhabamız bile olmamamış...fakat en az sizler kadar tanıdık..sizler kadar samimiydi..biz hepimiz daha önceden tüm duvarlarımızı yıkmış,kalkanlarımızı indirmiş olarak bir araya geldik..atakanı daha önceden düşündüğümde,bu çocuk yaşadığı travmalardan dolayı bu siteyi hazırladı herhalde deyip onun yaşaması muhtemel deneyimleri kurgulardım şööyle en ağırından..hayır benim düşündüğüm hiçbir şeyi yaşamamış çok şükür..bu durumona olan takdirlerimi milyonlarca arttırdı..(hani deriz ya yaşamayan bilmez diye...)o, yaşamadan öğrenmiş..ve yüreğini insan sevgisiyle doldurmuş ve bu sevgiyi,sevdiklerine hizmet aşkıyla pekiştirmiş kocaman kocaman teşekkürler atakan,inşallah allah seni yaratırken korbon kağıdı koymayı unutmamıştır..çünkü senin benzerlerine her yerde büyük ihtiyaçlar var..annene babanada teşekkürler yeni eve yeni bir çocuk dedikleri için..burcu ve ben her zaman birlikteyiz bundan böyle, diğer arkadaşlarımızda kendilerini sınırlamasınlar, izmir dışından gelecek olanlara kapımız ve gönlümüz her zaman açık..ayşe biliyor,diğer arkadaşlarımızada söylemek istedim..tresor izmire geliyormuşsun hangi konuda desteğe ihtiyacın olursa olsun biz buradayız asla unutma ölurmu..kızlaaaar kapışmayın, umutcandan kimseye hayır yok gittiği ana okulunda bir bıcırık kapmış bile oğlanı, hepinize sevgili saygılar.