[fato09]

sana o kadar hak veriyorum ki hayal ablacım. bu konu ben bursadayken ev arkadaşlarımla da sık sık konuştuğumuz bir konuydu. bizim toplumumuz erkeklere çok farklı misyonlar yüklüyor. erkek sert görünmelidir. ağlamamalıdır dert yanmamalıdır. her durumda güçlü olmalıdır en ufak bir güçsüzlük belirtisi bile göstermemelidir. erkek adam hiç bir şeyden korkmaz. ne demek canım ne alakası var cinsiyetle erkek de olsa en nihayetinde insan. kadın erkek hepimiz insanız evet aramızda bazı farklar var tabi ama bunlar bizi birbirimize çeken özellikler değil mi zaten. yalnız duygusal açıdan bu farkları kapatabildiğimiz kadar kapatmaktan yanayım ben. bir örnek vereyim ben üniversiteye başlayana kadar babamın bir kez bile ağladığını görmedim. ama beni yurduma götürüp bıraktığı o gün tam ayrılacağı sırada ikimiz de öyle bir ağlamaya başladık kı hayatım da ilk kez babamın gözünden damlayan yaşları gördüm gördükçe gözyaşlarım daha da arttı(hatta şu an yazarken bile gözlerim yaşardı) ama farkettim ki o gün babamla aramızda öncesinden çok daha güçlü ve asla kopmayacak bir bağ oluştu. ben babamı çooookkk daha fazla sevmeye başladım o da bana çok daha anlayışlı olmaya... her zaman insanın duygularıyla hareket etmesi kötü bir şeymiş gibi gösterilir oysa bir insanın duygularına güvenmesi ve özgürce duygularından bahsetmesi kadar doğal ve güzel bir şey var mıdır? burdaki herkese ve özellikle erkek arkadaşlara sesleniyorum: NE KONUDA OLURSA OLSUN DUYGULARINIZI İFADE ETMEKTEN ÇEKİNMEYİN. AĞLAMAK İSTEDİĞİNİZ ZAMAN AĞLAYIN. KENDİNİZİ GÜÇLÜ HİSSETMİYORSANIZ GÜÇLÜYMÜŞ GİBİ DAVRANIP KENDİNİZİ DAHA DA YIPRATMAYIN ÇEVRENİZDEKİ KADINLARDAN DESTEK İSTEMEYİ ZAYIFLIK OLARAK DEĞİL BİR ERDEM OLARAK GÖRÜN LÜTFEN GÖRÜN Kİ BİR ŞEYLERİ DEĞİŞTİREBİLELİM GELECEK NESİLLERE DAHA RAHAT YAŞAYABİLECEKLERİ BİR ORTAM VERELİM...