[csk]

Bir süredir farkındalıklar yaşıyorum. Bazı şeyler su yüzüne çıkmaya başlıyor, neredeyse sorunlarımın ilk başlangıç noktaların keşfeder oldum. Belki de böylece sorunlarımı kökünden kazıyacağım gibi geliyor.

Mesela dün birden karın bölgesi ile ilgili problemin başlangıcı su yüzüne çıktı. Ben hiçbir zaman kilolu biri olmadım. İş hayatına başlayana kadar da hep spor giyindim. Ancak okul bitip iş hayatına başladığım zaman bedenime uyan takım elbiseler bulmakta zorlanmaya başladım. İçimden hep kilo almam gerekir diye düşünüyordum. Ve işte hayat bana istediğim kiloları vermişti. Hem de tam istediğim yere. Bilinçli olarak göbek yapmak istemedim ama pantolonlar belime otursun, kemerlerle büzüştürmeyeyim ya da terzilere daralttırmayayım diye düşüne düşüne bel çevremi kalınlaştırmıştım.

Sonra zamanla bundan rahatsız olmaya başladığımda beni engelleyen saçma, komik, okuduğunuzda inanamayacağınız bahaneler bile düşündüğümü fark ettim. Mesela, şu an iyi bir gardrobum var diyordum. Zayıflarsam pantolonlar bana bol gelecek, masraf yapıp yenilerini almak zorunda kalacağım, şu an giyim masrafı yapmak için iyi bir an değil ya da çok sevdiğim bir pantolonu bir daha giyemeyeceğim vs. diye düşündüğümü bile hatırladım. Kendi kendime yarattığım ve sarıldığım dirençleri fark edince resmen afalladım.

Farkına vardığım bir başka nokta ise ablamlar evde 3-5 kilo için kendilerine işkence ettiklerinde, şurası burası nasıl düzelecek diye üzüldüklerinde onlara gülüp, ben çok şanslıyım, istediğim her şeyi yiyor ama sizin gibi kilolarla uğraşmıyorum diyordum. Demek ki o zamanlar öyle düşündüğüm için kilo almıyormuşum. Sonra kilo almayı istedim ve etme bulma dünyası misali, onlara güldüğüm duruma düştüm.