Hergüne yeni bir sevinçle başlıyorum,bugün yeni güzellikler görmek için ve değişimime bir adım daha atmam için bana verilen yeni bir şanstır.Her yeni doğan günle yeni fırsatlar beni bekliyor ve hep yeni adımlar... Hergün daha çok şükrediyorum ve daha çok kendimi seviyorum.
Yaşadığım herşeyi _iyi ve kötü_mutlulukla kucaklıyorum.Eğer istersem diyorum onları saran enerji ,içimdeki sevgiyi çoğaltan bir kaynağa dönüşebilir ! Üzüntüleri bıraktım dünya yine mutlulukla dönsün diye... Ve duvarlarımı yıktım sevgiyle ,her mutlu gün beni tanımlasın diye... Korkularım için harcadığım enerji (ve de endişelerim için) ; artık bilinçli bir şekilde mutluluğa dönüşüyor... Bir tebessümle dönüyorum eskiden beni inciten anılara... Dünyayı sevdikçe onunda beni sevdiğine inanıyorum içtenlikle...
Kendimle ettiğim bu kıymetli sohbetleri de seviyorum.Çünkü bana bu kadar pozitif şeyler söylüyor işte !!!
Beni bana döndürüyor sevgiyle ve sırf bu yüzden bile kendimi sevmeye değerim biliyorum
Gerçekten arada içimize dönelim ve soralım nasılsın diye? Arkadaşlarımıza bile hergün hal hatır sorarken neden biz en yakınımızı neden biz bizi görmüyoruz? Hem yakınız kendimize hem uzak aslında... Ona önem verelim ! Soralım bizden memnun mu bakalım ? Böylece değişimi elele karşılayalım ki daha çabuk gelsin =))))))