dün akşam kardeşimi Askere gönderdik...
babamla birlikte Kütahya'ya gittiler... havacı olacak bebeğim...
annem, kardeşimin gideceği yer belli olunca hemen beni aradı
"pınaaarrrr biliyormusun Burak'ın askerliği için ben çekim yasasını uyguladı, iyi yere düşsün dedim, en güzel yere çıktı" dedi...
bu yaşına kadar sadece babasının yanında çalışmış, ana kuzusu kardeşim de askere gitti sonunda...
kocaman olmuş da bebeğim askere gidiyormuş...
özlem var tabiiki ama hiç ağlamadım, hiç üzülmedim...
biliyorum ki benim bebeğim ordan dönünce kocamaaannnn adam olarak, kendi ayaklarının üzerinde durmasını öğrenerek gelecek oralardan... biliyorum ki yemin törenine gittiğimde zaten gururdan gözlerim yaşaracak...