 Ynt: ayrılık niye bu kadar zor
benim zorluğum karar verinceye kadardır..bir kere karar verdimmi..yürür giderim...arkamada bakmam....beni terk eden oldumu eskiden kinlenirdim hele birde haksızlık yaptıysa...fakat şimdi bu insandan öğrendiklerime bakıyorum..bana yaptığı olumlu veya olumsuz her ne ise mutlaka bir katkısı olmuştur..gıyabında teşekkür ediyorum..üzülsemde..sevdiklerimden ayrılmak bakın o zor işte...torunum bana 2.5 aylık geldi kalbimin üzerine yatırarak büyüttüm sevgiyi doya doya tatsın diye annesiyle anlaşmıştım..çocuk 3 yaşına gelinceye kadar evini işini yoluna koyacaksın ve 3 yaşında alacaksın ...çocuk 3 yaşına geldiğinde aldı kızım..ve ben kızıma düşman oldum...mantık yürütüyorum..o, onun çocuğu tabiiki alacak diye gönül ferman dinlemiyor...kızım telefon ediyor domuz gibi konuşuyorum..kızım şaşırıyor...torun desen ayrı bir alem..oturuyormuş odanın ortasına annane yetiiiş bunlar beni sevmiyo diye ...baş edemediler ikimizle 2 ay sonra geri geldi umutcan..ikimizde gördük istediğimiz zaman bir araya geleceğimizi...bereket umutcan bu arada anacığını sevmeyide öğrenmiş..gitti yine bu sefer ayrılık kolay oldu..mantığım..daha bir kolay işler oldu..şimdi ayrılıklar benim için daha kolay..umutcandan bile ayrılabildiğime göre haytımda ondan önemli kimse olamaz..büyükmü konuşuyorum?..belki...beylik bir laf ama torununuz olsun o zaman görürsünüz...hayatınızda ondan daha önemli kimse olmayacak..umtcanmı? şuanda yine burda canım, ve bu ayın sonuna kadar kalacak herhalde..saygılar.. |