[pisimbat]

sevgi

İlk tanışmamız annemizin o güzel kollarındadır ,bizi sarar sarmalar öper koklar ,sevgi içgüdüsel hatta bir duygudur çünki temas ana içeriğidir bence ,sevgi şevkat,tutku,aşk,sadakat,ruhumuzun besin kaynaklarıdır ruhumuzda bedenimizde hayata dönmüştür ,elle tutamasakta varlığını hissetmek isteriz bunların ama ilk başta sevgidir benim için öyle belkide başkası için sıralama başka olabilir bilemem.
Anne ve aile sevgisi ile başlayan sevgi serüvenimiz zamanla büyüdükçe çeşitlenir tıpkı bir ağacın kolları gibi büyür serpilir genişler kimilerinde ise o sevgi dallar uzamaz büyümez bence eksik kalırlar ,her dalında farklı bir çiçek açan ulu bir ağaçtır ruhumuzda sevgi ,kimi zaman kıpkırmızı bir aşk renginde sarar tutku ile bizleri kara sevda oluruz,ikl aşk oluruz,platonik severiz yada,öğretmenimize komşumuza tutuluruz,bir manzaraya aşık oluruz tıpkı bendeki gibi belkide bir saplantı halindeki istanbul aşkım olu veririr aşk,peşimden koşarız kaçan kovalanır biz başkasını kovalarken arkamızdan bizi kovalayanın farkına bile varmadan .Sabahlara dek süren sevişmeler eşliğinde bekler kapımızda sonra sevdiğimizin alnımıza kondurduğu o minik öpücükle yıkanır ruh,şehvet yerini şevkate terk eder bazen sımsıkı tutulan ellerde sıkıca sarılıp çekerek içimize sevdiğeceğimizin kokusunu dalınan en tatlı rüya olur sevgi .Karmaşadır ama sade bir telaşla boyanmış hayatlarda labirentlere sokarız kah kıskançlık kah gururumuzla sevgimizi.En güzeli en harikası bizimki olmalıdır sanki böyle bir zorunluluk varmış gibi illa ferhatla şirin olucaz ya kafamızda ,korurken güvene bilmek,severken sevile bilmenin tadına var bilmekte saklıdır aslında karmaşık yapan bizleriz sevgiyi,aşkı insanı sevmek zordur çünki beklentilerimiz vardır isteklerimiz ya hayvanlar onları karşılıksız severiz en yalın halimizle yada bir manzaraya hayranlıkla izlerken o anı severiz bitmesini hiç istemeyiz,gök yarılmış herkes bir yere saklanmışken sevdiğinde yol boyu ıslak noktan kalmamışken kahkalarla gülmenin sevincinde saklıdır aşk ,bana göre aşk sevginin karmaşık halidir ,şaşkın eder insanı,sevmesini bilmek kadar sevilmesinide bilmeli insan .Ruhumuzun tek ve asal kaynaklarından birsidir sevgi .pek karmaşık yazdım yahu bende yine daldan dala atladım ha bunları nedenmi yazdım samurumu sevdim buğün özlemişim özlenmişim kedim tarafından ben bir çift sarı göz ışıldadı beni görünce koşarak geldi patilerinle bana mırıl mırıl yıkadı sevgisi ile ben sarı tüylerini severken,beraber yürüdük kedimle oda ben gibi romantik oturduk seyir ettik güneşin batışını kedimle ,ben ayrılırken hüzün çöktü sarı gözlerine pisimin işte bu yazı onun için