Alıntı:
| izumi Nickli Üyeden Alıntı
selam uvertür,
bu kadar karamsar olarak böyle şeyler başarman çok ilginç,
acaba karamsar olunca başarabileceğine mi inanıyorsun içten içten dusun
|
izumi öncelikle merhaba;eğer yazdıklarıma kinaye yapmadıysan , yaptığın yoruma göre karamsarlığım benim için bi motivasyon unsuru .oysa yorumunla yaşadıklarım taban tabana zıt.iki sene antipedresan tedavisi gören biri olarak durumumu şöyle açıklıyım;öğrencilik hayatım boyunca çalışmam gereken zamanımın çoğunu çalışmaktan çok başaramayacağımı düşünerek geçiriyodum ,en basit iş bile gözümde devleşiyodu.derse oturduğumda elim ayağım titreyerek kendimi çalışmaya zorluyo ve konsantre olmakta zorlanıyodum. yani ders çalışmak benim için vicdan azabı gibiydi.bişeyler başardım ama normal ruh halinde birinin sarf etmesi gereken enerjinin en az on katını sarf ederek, çünkü başarılı olamayacağıma inandığım için konsantre olmakta o kadar çok zorlanıyodum ki anlatamam.bu durumumdan dolayı ertelediklerimden bahsetmiyorum bile...
şimdi ise durumum daha vahim önceden zor da olsa mücadele ediyodum çalışmak için kendimi zorluyodum .şimdi beynimi herşeye kapadım nasıl olsa başarısız olucam diye hiçbişey için uğraşmıyorum.ve hayattan beklentim de kalmadı.her iş her görev benim azrailim gibi...