[huzurr]

Nasıl özledim sizleri anlatamam
Bir çıktım evden tam çıktım bir türlü dönemedim. Bayram tatilinin ardından annemin estetik ameliyatı derken hala kavuşamadım odama bilgisayarıma. Daha bugün taburcu oldu anneciğim hastaneden çok şükür ki sağlığı yerinde ve çok istediği bir şeye kavuştu mutluyum bu yüzden ama evimize öyle özlem duyuyorum ki odama yatağıma bilgisayarıma tez zamanda kavuşacağım inşallah. Tahminlerime göre on gün kadar sonra dönüyorum.
Özledinizmi beni bakim haa
Ama telkinlerimi dinleyemiyorum bir aydır fakat buna rağmen kendimdeki değişiklikleri hergün farkediyorum
O çekindiğim insanlara karşı olan tavırlarıma şaşkınlıkla bakıyorum bir anda sergilediğim tavırlara ve de ağzımdan dökülen cümlelere hayretler ediyorum Şükürler olsun yaa bugünleridemi görecektim
Sosyal fobimide yenmeye başladım insanlarla konuşurken bir nebze daha rahatım. Evime bir kavuşabilsem bütün çalışmalarıma kaldığım yerden devam edeceğim ve bütün korkular yok olacaklar.
Çok yorucu günler geçirdim son bir aydır yaşamıyor gibiyim ama çalışmalarımıda hergün biraz biraz yaptım. Ne kadar yorucu ve korkunç derecede sıkıcı günler geçirmiş olsamda kendimdeki ilerlemeleri gördükçe bu bana ilaç gibi geldi. Yalnız suçluluk duygusu üzerinde daha çok çalışma yapmam gerektiğini farkettim. Şamanic ablacım linkini yazdığın konuyu bile okumaya fırsatım olmadı. Şu anda da okadar uykusuz ve yorgunum ki sizleri çok özlediğim için yazmak istedim. Şimdi gidip uyuyup dinleniyim biraz. En kısa zamanda sizlere kavuşmak dileğiyle çok öpüyorummm