 Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!!
sevgili siyah
ben annemle aramızda uçuşan savaş baltasını tam 40 yaşımda gömdüm..ondan önce her 8 senede bir rutin olarak o,veya ben artık hangimiz daha çabuk davranırsak..avukata gider mahkeme kararıyla..birbirimizi reddetmeye çalışırdık...bunun imkansız olduğunu, böyle bir kanunun henüz çıkmadığını öğrenincede çaresizlik içinde var oluşumuza katlanırdık..kişisel gelişme yolumun hangi dönemeciydi bilmiyorum...onu en azında anlamaya çalışmaya karar verdim...annemin doğduğu aileden başlayarak..tüm yaşamını inceledim..önceleri..çok acımasızca..sonradan onu derinden hissederek..onu anladıktan sonra ..madem atamıyorum..bari ilişkimizi yaşanır hale getirmek için bir şeyler yapayım dedim...oturdum ona bir mektup yazdım...aslında bu mektup zihnimdeki ideal anneye yazılmıştı...her gece okudum mektubumu...benim annemin antenleri hassastır..algıladı..çok sürmedi..ilişkimiz düzeldi..önce ben değiştim...sonrada o..şimdi sevgiyi işitsel,dokunsal,görsel,vs..tüm versiyonlarıyla yaşatıyoruz birbirimize...bayramda beraberdik..beş gün boyunca muhteşemdi..ben anneme teşekkür borçluyum..bana nasıl anne olacağımı öğretemedi ama nasıl bir anne olmamam gerektiğini çok iyi öğretti..kendi çocuğumla yaşadığım
muhteşem ilişkiyi annem sayesinde yaşıyorum..annem benim hayatımda en zor görevi üstlenmiş...aslında hayatımızdaki en sevimsiz rolleri üstlenmiş olanları çok sevmemiz lazım..en zor görevi üstlendikleri için..istersen..annenle ilişkine birde benim penceremden bak diye yazdım bunları...inan bana yalnız değilsin..evrensel kurallardan biriside,bir kişinin bize karşı olan davranışının değişmesini istiyorsak, ilk önce kendimiz değişmeliymişiz,ŞİMDİ BEN ABLAM GİBİ HANIM OLMAK ZORUNDA DEĞİLİM..BENİ OLDUĞUM GİBİ KABUL EDİYOR VE SEVİYOR..ÖYLE VEYA BÖYLE OLDUĞUM İÇİNDE DEĞİL, BENİ SADECE BEN OLDUĞUM, VE BÖYLE OLDUĞUM İÇİN SEVİYOR.. sevgiler |