Ynt: YAŞAMDAN BIKTIM!!! Paylaşımlarınız beni mutlu etti.
Şu anda kendime bir yol bir yön arıyorum yani bir haritaya ihtiyacım var. Annem ve babam yaralı insanlar çocukları sıkıntılı geçmiş annem 5 yaşında evlatlık verilmiş yani bir terkedilme yarası var. Babam ise çocuk yaşta çalıştırılarak kardeşlerine ve evin geçiminden sorumlu olmuş. Onlara karşı hoşgörümüz o kadar fazla. Belkide bu denli anlayışlı olmamız birleri bu çıkmazın içine soktu. Biz beş kardeşiz İlk iki çocuk dışında hepimiz aynı kaderi paylaşıyoruz. Sadece belki benim bayan olmam daha yalnız kalmama neden oldu. Bizim beklentimiz sadece saygı görmet yada rencide edilmemek...
Sağlayamadığımız bu inanın sevgi yoksunluğundan ziyade saygı yoksunluğu insanı yaralıyor. Annem ve babam tüm emeklerini sevgilerini ilgilerini hatta sahip oldukları maddi imkanları iki çocuğu arasında paylaştırdılar. Hatta ilerde bu kardeşlerin maddi sorumluluğunu küçük erkek kardeşimin taşıması isteniyor. Yani diğer çocuklar arasında bir cinsiyet farklılığı yaşanmıyor. Anne kızına baba oğluna tapıyor. Bir arada kalanlar sadece kötü evlat olmakla bulunduğumuz yada kazandığımız bir maddi şey olduğunda hakarete uğruyoruz.
Son problemi bayramda yaşadım. Annem ve babam 1,5 ay sonra yeni aldığımız eve geldiler ve annem herzamanki gibi benimle tartışmaya başladı ve bu evde oturmaya layık olmadığımı söyledi... Böyle bir saldırıya maruz kaldığımda içimde bir delik açılmış gibi hissediyorum.... Ben bu yarayı sarmak gerekirse kaşımak yolmak istiyorum.....
Şu anda 43 yaşımdayım annem beni çocuiklarımın yanında, herzaman eşimin yanında sınırsızca aşşalıyor.
Beni sever yada sevmez kendi bilir zaten yüreğinde olmayanı bana veremez ben sadece saygı istiyorum... Bu dünyada olduğuma göre bir yaradılış amacım olduğunu düşünüyorum. Yaradıldıysam ve hala ruhum sağlamsa bunun bir anlamı olmalı, hayata tutunabilmek, kendimi biryerle ait hissetmek, sabahları isteyerek kalkmak, iş kıyafetlerimi akşamdan hazırlamak, yaşamdan tat almak istiyorum.
Dün akşam sitede okuduğum bağları koparma çalışmasını uyguladım. Sadece mutlu olmak istiyorum, hayatta sahip olduğum şanslar var bunları kabul ediyorum ve şükrediyorum. Kalbimde acı var bu acıyı nasıl yok edeceğim bunun yolunu arıyorum. |