Bu aralar aynanın karşısına geçip kendimi garip sorularla sorgulamaya başladım.Aynanın karşısına geçiyorum (genelde elimdeki ölüm içeceğiyle(sigara))
-ben varım -ben dünyadıyım haaa şimdi -ben yaşıyorum demekki -ben bumuyum yoksa bu benmiyim -ben gerçektem bumuyum yani karşımdaki duran benmi -demekki bende bir canlıyım -bu dünya acaba benim kendi içimde kurduğum dünyamı yani ortada hiç kimse hiç bir şey yok sadece ben varım diğerleride beynimde canlandırdığım şeylermi gibi tuhaf sorular soruyorum kendime.Korkmaya başladım ben bu işten yoksa ben psikopatmıyım? diye soruyorum şimdide kendime.Bir film vardı belgesel tarzında Maddenin Ardındaki Sır diye ondan çok etkilenmiştim sebebi belki budur.Bu belgeseli izlemeyenlere tavsiye ederim düşünce olarak çok farklılaştırıyor insanı.
LÜZUMSUZ BİR YAZI OLDU KUSURA BAKMAYIN İDARE EDİN