uzun zaman sonra isyan edesim var.Bunun hiç sırası değildi dorusu, sağlık sorunu yaşamamın yani.. ağla
benki nicedir mutlu huzurlu ama bi okadarda kolay olmayan bi yaşamı devam ettiriyorum.bi ton şeyle mücadele veriorum,tam bişeyler için ohh diyeceğim bi sıra yeni bişi çıkabilior..
harbi isyanlardayım....
guatr rahatsızlığının verdiği göz sorunum için kortizon almalıyım.ve de uzun bi süre.dün geceden beri nette araştırıyorum bi ton eziyeti var bu işin.
içim daralıyor..kilo yaparmış, suratın oran buran davul gibi şişermiş, miden delinebilirmiş, kemik erimesi sorunu başgösterebilirmiş, depresyona bile soıkarmış insanı..
off Allahımm nie şimdi sölermisin? nie bu eziyet şimdi..vardı zaten benim eziyetlerim,çokmu mutluydumda yeter sana bu kadar azda eziyet yaşa bakalım dedin bilmiorumki..
her görüşümde içimi titreten, güzel görünmek istediğim bi aşkım var benim..her daim motive olmam gereken yaşama yetiştirdiğim bi çocuğum var.
zor zamanlarımda dimdik kalmama alışkın bir ailem var, hiç depresyona taviz vermeyecek kadar titizlik isteyen bi işim var..bi hayatım var zorda olsa sahip çıktığım..
hayat zorlukların üstesinden gelebiliorum die birazdahamı yükümü artırıyor nedir benim.bu deneme, sınama, çelme takma işi daha ne kadar sürecek?
sabrımın, gücümün bi sınırı var ya..yeter diyesim var.
