[shamanic]

bir ask hikayesi


bir zamanlar tum duygularin birlikte yasadigi bir ada vardi. mutluluk, uzuntu, tecrube ve diger duygular ask ile birlikte bu adada yasardi.

bir gun tum duygulara o adananin batacagi bildirildi. hepsi kayiklarini tamir ederek adayi terk etmeye karara verdi.

ancak aralarinda ask sona ana kadar beklemeyi tercih etmisti. ask o kadar beklemisti ki; ada neredeyse batacakti. ask bu durum karsisinda , diger duygulardan yardim istemeye karar verdi.

zenginlik kocaman bir kayıkla adayi terk etmek uzere ask’in onunden geciyodu. ask :
“zenginlik ben de seninle birlikte gelebilir miyim?”diye sordu. zenginlik : ”maalesef gelemezsin, kayigim agzina kadar gumusle dolu ve sanirim sana hic yer yok burada” diye cevapladi.
ask cok muhtesem bir kayikla gecmekte olan kibir’e sormaya karar verdi: “lutfen bana yardim eder misin?”
kibir :
“senin varligin ve bu aglamakli halin benim muhtesem kayigima zarar verebilir. maalesef sana yardim edemem” diye cevapladi.

o sirada uzuntu oldukca kendi halinde kayigiyla sessiz sedasiz gecmekteydi. ask ondan yardim istedi:
“uzuntu seninle birlikte gelmeme izin verir misin”. uzuntu:
“ah dostum ask, ben o kadar uzgunum ki yalniz kalmaya ihtiyac duyuyorum” diye cevapladi.

ask arkadan gelmekte olan mutluklulugu beklemeye basladi. mutluluk cok neseli ve enerjik gorunuyordu. hatta o kadar mutluydu ki ;ask’in yardim cagrisini duymadi bile.

ask artik umudunu kaybetmek uzereydi ki, ansizin bir ses duydu. ask sesin sahibine baktiginda karsisinda cok yasli ve tanimadigi bir duygu vardi. ses ask’a :
“ ask benimle gelebilirsin”diyordu. ask o kadar sevinmisti ki, sevincinden karsisindaki kisinin adini bile sormayi unutmustu.

birlikte yaptiklari kisa yolcukluktan sonra bir karaya ulasabildiler. kim oldugunu hala bilmedigi yasli duygu kendi yoluna gitmek icin kayigi terk etti.

ask dusuncelere dalmisti . birden karsisinda baska bir yasli duygu gordu. bu tum hasmetiyle ve bilgeligiyle tecrubeydi.. . hemen ona sormak istedi:
“bana yardim eden kimdi?”tecrube cevapladi:
“zaman”…
ask sasirmisti. tecrubeye tekrar sordu.:
“peki ama neden zaman bana yardim etmisti.
tecrube gulumseyerek derin bir yasanmislikla cevap verdi :

“ askin ne kadar buyuk bir duygu oldugunu sadece zaman anlayabilir de
ondan…”

yazar : bilinmiyor.

derleyen : debra stitt

ceviri : cuneyt yigitsoy