[shamanic]

sizi bir dusunceye askla baglayabilecek gerceklerin neler olabilecegini hic dusundunuz mu?


asktan bahsettigimizde hep iki kisinin birlikte olmasi gercegini algilariz.
birbirleriyle ayni tutkulari paylasan ve ahenk icerisinde hareket eden iki kisi.
ayni iki farkli sesin bir orkestra icerisinde birbirine karişmasi ve guzellesmesi gibi.


ıste bir dusunceyi askla istemek de buna benzer.
artik tum duygulariniz bir baskasina asik oldugunuz anlardaki frekansi yakalamis demektir.
asik oldugunuzda hisleriniz vucudunuza ve hareketlerinize hakim olmaya baslar.
artik davranislarinizi kontrol eden askin o muhtesem tutkusudur.
bir dusunceyi askin dogalligindaki gibi harekete gecirebilmeniz icin de once kendinize izin vermeniz gerekir.
sonra icinizdeki o tutku sizi hedefinize dogru hizla yonlendirecektir.



psikolok alfred adler bir keresinde: “bir fikrin beni kullanmasina minnettarim” demisti.
evet bir fikre askla baglandiginizda o size yolunuzu gosterecektir.
artik bu noktadan sonra ne o dusunceye yon vermeye ihtiyacin kalmistir ,
ne de basarmak icin hirsla mucadele etmeye..
cunku artik siz her sabah ayni saate kurdugunuz alarminiz calmadan once uyanmis olacaksiniz.



hedefinizin pesinde askla hareket etmeye basladiginizda, kendinizi ayni oniki yasindayken yaz tatiline ciktiginiz ilk anlardaki kadar mutlu hissedeceksin.
buna siz bile sasirabilirsin. neler oldu size boyle...daha bir gun once hersey agir ve cekilmezken,
simdi sizi cocuksu bir tutkuyla harekete geciren gercek nedir?.
nasil boylesine bir tutkuyla doldunuz?
disarida hava mi degisti?
yoksa gunes bir kac saat once mi dogdu?
elbette hayir.
degisen sadece okulun son gunundeki o sabirsizca bekleyisden biraz sonra kurtulup ; beklediginiz o guzel yaz tatiline cikacak olmanizdi...
oysaki ikisi arasindaki fark sadece dakikalardi. ..


kaynak bob proctor

derleme& ceviri cuneyt yigitsoy