[nurhanza]

bende hep yazdım, yıllarca yazdım, sıkıntılarımı, öfkemi, acımı, kaygılarımı yazdım, ama artık bunları yazmanın yanlış olduğunu gördüm, çünkü olumsuzluklar hayatımın merkezindeydi, ve ben bu olumsuzluklara dayanarak yazıyordum, kısır bir döngü yaratmışım, olumsuzlukları yazınca dahada olumsuz olaylar geldi, evet yazmak süper, yazdıkça rahatlardım, sevgili tuluyhan uğurlu'ya yazardım hep, en kötü anlarımda kağıda kaleme sarılır, hep ona yazardım, yazdıklarımı yollamazdım. ama şimdi bu site sayesinde yaptığım yanlışın farkına vardım, ben tuluyhana yazdım, 10 yıldır kendisine hayranım bana ışık oldu, ama öyle bir odaklanmışımki, evren onunla tanışmayı hatta onun konserlerinde görevli olmayı bana sağladı, kendiliğinden hiç bir zorlama yapmadım, sadece yazdım, ama sıkıntılarım hiç bitmedi, aksine hep katlanarak devam etti, dahada ağır ve zor bir hal aldı,benim diyen bir kadının göğüsleyemeyeceği kadar büyük zorluklar geldi hayatıma, şimdi nedenini anlıyorum, ben hep sıkıntılarımı yazarken onları def etmiyordum, arttırıyordum, onları daha fazla kendime çekiyordum, artık yazarkende sadece hayallerimden umutlarımdan, olması gerekenden bahsediyorum, işler yoluna giriyor artık, hayat bana hediyeler vermeye başladı, çünkü umutsuz değilim artık, nefes alıyorum ve aldığım her nefeste hayattan güzel beklentilerim var, bıkmıyorum bezmiyorum çok güzel şeyler diliyorum, acelem yok artık, umutsuz şeyler yazmıyorum, kendim için, tüm kadınlar için, okumak isteyen tüm güzel çocuklar için güzel ve iyi dilekler diliyorum, her zaman, artık bunları yazacağım ve olacak, saolun sizle tanıştığım için çok mutluyum