geçmişin sözde attığım sayfaları teker teker yenileniyor karşımda..manyadılar galiba...taa çocukluğumda olan ama beni çok inciten bir olay bile bu gün durduk yere aklıma geldi..şimdi kendi kendime sordum tabii..canım hülyacım derdin ne kuzum ne işin var senin bu eskimiş sayfaların arasında,dedim..içimden bir ses; sen bunu attın sandın ama atamadın..tek yaptığın rafa kaldırmaktı..düşünmemeye çalışmaktı..düşününce ağlayıp harap olmaktan korktuğun için,bu yöntemi kullanıyorsun..dedi...hımmm dedimm..peki ne olacak şimdi?günlerce, eskimiş püskümüş antik anılarla mı uğraşcam ben,yapacağım çok iş var,dedim..içsesimse;sen kendinde söyledin bak,antik anılar... antika olanlar nereye kaldırılır?müzeye dedim bende..sende müzende saklıyorsun işte..dedi...(arkadaşlar son zamanlarda içsesim baya mantıklaşmaya başladı..benle akıl yarıştırıyor sanki)
anlayacağınız kendimle yoğun bir mücadele halindeyim...elbette geçmişe gitmek beni eskisi kadar üzemiyor ama,kafamın içinde ki çoğul sesler dikkatimi dağıtıyor..tahminim bunlar gitmek üzere olan misafirlerin son sesleri..ama beni baya yordu doğrusu...yaklaşık 2 gündür böyleyim..telkinler,eft,reiki,meditasyon...vs..uğr aştıkça kapanan sayfalar yeniden açılıyor..ama ben nedenini biliyorum..olması gerekenleri yaşadığımı düşünüyorum...geçiş dönemi bu eee bunların olması gayet normal..bir arkadaşım bana,ben yıllardır bu işlerin içindeyim,yapmadığım uygulamadığım yöntem yok..ama hala ara sıra geçmişimde beni üzen olaylar karşıma çıkar ve beni yoklarlar,demişti..
neyse en kısa zamanda en zararsız haliyle bu dönemi atlatmayı diliyorum...Yaradanım yanımda...evrenim yanımda...çekimyasası tıkır tıkır işliyor..sizlerde yanımdasınız..ee daha ne olsuuun wave