hayalayaz

sevgili jaunty..bir kitap var BEŞ SEVGİ DİLİ...benim düşünce kalıplarımı yerle bir eden hayatımı değiştiren kitaplardan birside budur..bu kitapla ben bambaşka bir anlayış geliştirdim..ve ilişkilerim olması gerektği gibi oldu...annelerimiz...hele hele o jenerasyon...kız oldukları için doğru dürüst onaylanmadan büyümüşler...aileden görmeseler bile toplumdan gördükleri baskıyla hayatları kararmış...ama son derece zeki oldukları bir gerçek ..kendilerini göstermek bende varım diyebilmek için yapabildikleri her şeyin en iyisini yapma gayreti içinde olmuşlar..bunu başarmışlarda..ama özledikleri onay asla yeterince gelmemiş...kendilerinden daha iyi bir yaşama sahip olalım diye bize baskı gibi gelen yaa düpedüz baskıydı banimkinin bana yaptığı( birbirmizi çok iyi tanımıyoruz..sözlerimi dikkatli seçmeye çalışıyorum..) ben onun başardıklarının daha fazlasını başarmalıydım..ama ben başka başarılar deneyimlemek istiyordum..bu anneme yetmedi..iyi olsun diye yanlışlar yaptı..iyi niyetli olması yaptığı yanlışları ortadan kaldırmadı ama şimdi ben annemin yaptığı her şeyi daha sonra ne kadar iyi bir annesin cümlesini duymak için yaptığını biliyorm..çünkü o başarmak için giriştiği her işte bu yaştan sonramı cümlesini duydu...şimdi 69 yaşında ..ve 40 yıl kendisinden esirgediğim onaylamayı sevgi gösterisinin tüm versiyonlarını göstererek yapıyorum....hala daha dominant teyze...kuyruğu dik tutmaya çalışır...ama kendisini ne kadar takdir ettiğimi ve sevdiğimi söylediğim zamanda için için sevinir..o, pek ifade edemez kendisini ama ben elimde cımbızla dolaşıyorum...geçen gün benim oğlumun ne kadar iyi bir insan olduğundan bana ve babasına ne kadar sevgi ile bağlı olduğundan bahsediyorduk... aşıktır torununa...ama dedi sen ve babasıda bizlere hayırlı evlat oldunuz dedi ...hemen elimdeki cımbızla çektim çıkardım bu sözleri...çünkü onun duvarlarını yıkmak için bunlara ihtiyacım var...benimde ona yaklaşabilmem için sıcaklığa ihtiyacım var...ona mümkün olduğunca yakın olmaya çalışıyorum..çünkü hangimiz önce gidersek gidelim..geride kalan iç acısıyla kalmasın istiyorum..çünkü gidldiği zaman söyleyemediğin her şey düğüm düğüm olup boğazına sarılıyor insanın...naçizane tavsiyem..sözel, dokunsal,işitsel sevgi adına aklına ne geliyorsa göster anneciğine hak ediyor cadılar...en azından bizi 9 ay taşıdılar..