suzzy başın sağ olsun canım benim..seni anlıyorum..
aklıma çok sevdiğim kuşum geldi..öyle tatlı bişeydi ki anlatamam..yeni evliydim..şehir değiştirdiğim için ailemden,yakınlarımdan ve çok sevdiğim işimden ayrılmak zorunda kalmıştım..eşim sürekli geceli gündüzlü çalışıyordu..kimseyi tanımıyordum..birgün sıkılmayım diye eşim bana kuş getirdi..onu ilk gördüğüm gün geliyor aklıma..minnacık rengarenk ürkek bakışlı şirinim...kısa zamanda güzel kaynaşmıştık şirinimle...onu konuşturmaya çalışıyordum..ama durmadan şakıyıp duruyordu..canım yaa nasılda özledim...bir gün ankaradan annemler ve teyzemler geldiler...şirinin odasına yataklarını hazırladım..gece uyurlarken teyzemin tel.i çalmış...tabi karanlıkta kalkayım derken benim sakar teyzem,şirinimin kafesini devirmiş..gürültüye uyandım..kuşum yerdeydi..nasıl da titriyordu zavallım çok korkmuş...o an teyzemi boğasım geldi tabi..ama misafirdi ve oda istemeden olmuştu herşey..neyse kuşu sakinleştirmeye çalıştım..öptüm sevdim,titremesi geçmişti..içim rahat bir halde kafesin üstünü örtüp yattım...sabah şirinin sesine uyanırdım hep..ama annemlerin kahkahalarıyla uyandım..bende gülerek yanlarına gittim..meğer annem teyzemin sakarlığına gülüyor taklidini yapıyormuş...ee bende güldüm tabii..taki aklıma şirine bakmak gelinceye kadar..kafesi açtım,şirinim sırtüstü yatmış ve şişmişti..ayakları havadaydı..öyle bir bağırdım ki annemler korkmuş bir halde yanıma geldiler..şirinim ölmüştü..ağladım hatta günlerce...ona mezar bile yaptım..yem olmasın diye..ve bir daha bir hayvanı evde beslememeye karar verdim.. 6 yıl oldu ve ben evde hiçbir canlı beslemiyorum..burda sanal bir kelebeğim var..belki komik gelecek ama ölmesin diye hergün bakıyorum..ona mavimelek ismini verdim..sanalda olsa özgürlüğünün tadını çıkarsın diye..
hayvanları çok seviyorum,ama sırf o sonu yaşamamak için bir daha almayı düşünmüyorum...sevgilerimle..
