bence aşkta fedakarlık, sevdiğini olduğu gibi kabul etmek demek... aslında hiç kimse birbirine tam anlamıyla benzemediği için birbirimizi anlamamız, olduğu gibi kabul etmemiz zor gibi görünüyor.. işte fedakarlık da burada devreye giriyor.. sevdiğini anlamaya çalışmak, ne istediğini, ne demeye çalıştığını bilebilmek, güvenebilmek dünya üzerinde onca kötülük varken.. ilerisini ya da gerisini düşünmeden öyle o anda olduğu gibi mutlu hissedebilmek.. sevmek demek işte; ne kendinden vazgeçerek ne de ondan, ortak bir paydada buluşmak, her iki kişilikten yeni bir kişilik doğurabilmek... |