[bluemoon24]

post-modern romancıların en cicisi...

romanlarındaki, yer yer kara ve yer yer ak mizah gücüyle

ve ayrıca savaş karşıtı fikirleriyle -özellikle '68 hareketleri

civarında- gençler arasında pek sevilmiş mümtaz insan...

dresden bombardımanı sırasında almanların tutsağı oldu.

salındıktan sonra eğitimine devam etti ve ardından reklam yazarlığı

ve gazetecilik yaptı.

ilk iki romanında

bilim kurgu biçimini kullandıysa da kendisini asla bir bk yazarı

olarak görmedi. asıl başarısını ise almanya'daki tutsaklığını anlattığı

mezbaha no. 5 ile kendisine bir doğumgünü armağanı olarak

yazdığı şampiyonların kahvaltısına borçlu olduğu söylenebilir.

ayrıca bk yazarlığı ile inceden alay etmek amacıyla yarattığı kilgore

trout adında bir tiplemesi de vardır.



neredeyse tüm eserleri:



-otomatik piyano

-titan'ın sirenleri

-kedi beşiği

-mezbaha no. 5

-mutlu yıllar wanda june

-maymun evine hoşgeldiniz

-gece ana

-allah senden razı olsun bay rosewater

-şampiyonların kahvaltısı

-galapagos

-mavi sakal



yazar 82 yaşındadır ve halen new york'ta

yaşamaktadır.

hokus pokus'ta

işe yarıyosa, kurcalama

ve

sırf bazılarımız okuma yazma biliyor ve biraz da matematikten anlıyor diye evreni fethetmeye hakkımız yok

gibi sözler sarfetmiş adam.



ne güzel adam, ne güzel post-modernist.

son kitabı ülkesi olmayan adam'dır

alman asıllı amerikalı yazar

sigara paketlerinin üzerindeki uyarılara rağmen hala ölmemiş olduğu için pallmall şirketine milyon dolarlık bir dava açan yazar.

artık aramızda olmayan usta yazar. bir daha eser bırakamayacak gerçeği çok acı. god bless you, mr. rosewater diyoruz kendisine.

her şeyin biraz anlamı olsun istedim, ki sinirli yerine, evet, mutlu olalım hepimiz.ve yalanlar uydurdum hepside çuk oturan ve bir cennet yarattım bu kederli dünyadan ülkesi olmayan adam k.vonnegut11/11/1922-11/05/2007)

mezbaha no:5 in yazari. en akılalmaz, belki de en komik ölüm çeşitleri kurgulamada üstüne kimse yok.

11 kasım 1922 doğumlu amerikalı yazar. ikinci dünya savaşı'nda avrupa'da asker olarak yaşadıkları, bilhassa almanya'nın dresden şehrinin müttefik kuvvetler tarafından bombalanmasına şahit oluşu onu derinden etkilemiş ve eserlerine de yansımıştır.

11 nisan 2007 yılında hayata veda etmiştir.

acı acı gülümsemeyi tattıran yazardır.

ardenler taaruzunda esir düştüğü ve gönderildiği dresdende bombardımanı yaşayan ve kurtulan yedi amerikalıdan biri olan kişidir. kendisi amerikan hümanist derneğinin onursal başkanı olan bu kişinin yazmış olduğu son cümle 'hayat bir taşa, bir fareye bile reva değildir'.



itü lü arıların ingilizce 103 dersinde bolca haşır neşir olduğu yazar.

bazı baskılarda kurt vonnegut jr. ismini kullanan ancak babasının ölümünden sonra jr. ekini atan yazar. ölümü ile beni üzüntüye boğan ender yazarlardan biri. lise döneminde ilk okuduğum kitabı kedi beşiği ile ayrı bir yer edinmiştir hayatımda. ardından okuduğum her kitabında hayranlığım bir kat daha artmıştır her defasında. kısa cümleler ve bölümlerle hızlı şekilde ilerlediğiniz sayfalar boyunca, sayısız ayarlarla karşılaşırsınız ki kitabı kenara atıp saatlerce düşüncelere dalarsınız. dalarsınız dalmasına da yüzünüzde de hınzırca bir sırıtış hakimdir bu esnada. insanlığa dair her kitabında inceden inceye binbir türlü düşünceyi aktarır size ama bence galapagos doruk noktasıdır. kesinlikle alınıp okunması gereklidir.

on bir nisan iki bin yedi tarihinde hayata gözlerini yummuş, amerikanın o tarihe dek yaşayan en büyük yazarı. on beş kitap, on beş bölü üç de oyun yazmıştır. slaughterhouse five başyapıtı sayılır. dresden anılarının tecavüzüne uğramış, bebeği tam yirmi dört yıl boyunca rahminde -yani beyninde tutmuştur. sonunda bebeği kabullenip doğurmuş ve büyük ses getirmiştir . eğer gülümseme kırışıklıklarınız yaşlanmak istiyorsa onlara herhangi bir vonnegut ürünü hediye edebilirsiniz.



everything was beautiful and nothing hurt, der çizdiği mezar taşından. gerçek mezar taşı nasıl yaptırıldı bilmiyorum, ama bir gün karşısında durursa bunu okuyan biri, po-tee-weet! diye fısıldayıp kaçmasını öneririm.



Kaynak: İtüSözlük