[b]ASKERDEYDİM..
Yıllardan 1998 aylardan hangisi hatırlamıyorum ama yaz mevsimindeydik, günlerden de bir gün....
Bu arada askerliğimi 1978/1 tertip Levazım olarak Erzurum Aşkale 4. Zırhlı Tugay Merkez Kışlada yaptım :)
Levazım askeri bulunduğu birliğin yiyecek, giyecek, ısınma vb. bütün hizmetlerini üstlenen geri hizmet personelidir. Ve bu sınıfta bana verilen görev ise kışla banyosunun sorumluluğunu üstlenmek olmuştu. Kışladaki tüm bölükler haftanın kendilerine ayrılan gün ve saatlerinde gelirler saatleri bitincede tıpış tıpış giderlerdi. Görevim gereği bütün gün sorumluluk alanımda bulunduğum için herhangi iştima,spor, nöbet vb. gibi durumlar şahsım için sözkonusu değildi. Taa kiii o güne kadar
Buyrun efenim buda resmidir
Bir gün bölük komutanı arkadaşlardan birini göndererek benimde spora katılmamı istemişti. Ben ise yukarıdaki fotoğrafta görüldüğü üzre bot giymez çizmelerle çalışırdım :) ve üstelik Erzurum dasınız. Yazı var kışı var diyerek ayağıma iki numara büyük alırdım çizmeleriki mermer zeminin üzerinde soğuk algınlığına yakalanmayalım dimi. Tesadüf bu ya. Spora katılmamın istendiği gün üzerimde birde tulum vardı. ODA BANA İKİ BEDEN BÜYÜK 
Koşarak gidip bölük komutanına selam ve tekmilimi verdim. Bana önümüzdeki günlerde denetleme olacağını bundan dolayı sporumun iyi olması durumunda bu denetlemede işe yarayabileceğimi söyledi ve bugün sende pentlantona gireceksin dedi 
"Emredersin komutanım" dedim çaresiz. Lakin maça 1-0 yenik başlamöıştım. Üzerimdeki kıyafetlerden dolayı.
Bu pentlanton ise çeşitli zorluklardan oluşan parkurların bir araya getirilerek meydana çıkarılmış bi spor sahasıdır. Kim icat etti ise pek hayırlı bi iş yapmadığı kesin 
İşte ilk önce koşarak art arda sıralanmış yerden 30-40 cm yükseklikteki dikenli tellerden zıp zıp zıplıyosun, sonrasında yine yerden 30 cm kadaryüksekliğe gerilmiş olanlarının altından sürünerek geçiyosun. Ordan çık hadi babam 5-6 metre yükseklikteki halata tırman ve en tepesinden takla atarak tersinden aşağı iniyosun. Derken bi başka zorluk... Birbiri ardına dizilmiş aralarında 60-70 cm boşluk bulunan, en alçağı bir metre yükseklikte ve ilerledikçe yükselen basamak biçimli kalasların üzerinden zıplıyosun, istersen bi düşmeyi dene kafa göz kırılır ... onuda atlattın 2 metreden az daha yüksek bi çukurun içine dalıyosun ama çukurda tutunabileceğin bi yer yok ve sadece zıplayıp üst kısımdan ellerin aracılığı ile kuvvet alarak çıkabiliyosun.... ve dahasında bi kaç parkur...
İşte ben bu italyan çukuruna kadar olan bütün parkurları pentlantona birlikte girdiğimiz 4 kişinin ikincisi olarak tamamladım ama, gel gelelim italyan çukurunda üzerimdeki elbiselerden dolayı rahat hareket edemediğim için takıldım kaldım
Birlikte başladığım kişilerin haricinde bölüğün benden sonra kalan kısmıda birer film şeridi gibi italyan çukuruna atlayıp atlayıp çıktılar gözümün önünde 
VE BÖLÜĞÜN TAMAMI BİTTİİİİİİİ.....
Gaipten bi ses duydum o an....
Avniiiiiiiiiiiii nerdesinnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn diye bağırıyordu bu ses ama hiçte yabancı değildi açıkçası. Sanki bizim bölük komutanımıydı ne dusun Evet evet oydu.....
Hemen burdayımmmmmmmmmmmmm diye seslendim ve bi arkadaşı göndererek yukarıdan çektiler beni :)
Kalan kısımlara ise hiç girmeden direk bölüğün yanına gittim ve bi ton fırça yedim tabiiii :)
Şimdiiiii
Hayattada durum böyledir aslında hepimiz isteyerek yada istemeyerek bi takım kararlar almak zorunda kalırız yada bi takım yollara girmek !!!
Pekiii kaçımız aldığımız kararların arkasında durabiliyor ve beklemesini biliyoruz....
Eğer hayat insanın girdiği yolda ve aldığı kararlarda yardımcısı olmasaydı ben muhtemelen o yıllarda o çukurun içinde ölmüş olmayacakmıydım... Ama bekledim bi ses gelene kadar dimi....
geçmişinizde kısa bi analiz yaptığınızda sizde göreceksiniz ki. Bulunduğunuz yer sadece ve sadece almış yada aldırılmış olduğunuz kararların sizi getirdiği yerdir, BAŞKA BİŞEY DEĞİL.
Büyük kararlar alın ve bunun ertesinde kararınız doğrultusunda hayatın size verdiği sesi duymaya çalışarak bekleyin. Ses geldiğinde cevabınızı verin. BAĞIRIN AVAZINIZ ÇIKTIĞI KADAR....
"Ben burdayımmmm" deyin...
HAYAT HİÇBİRİMİZİ ÖLÜME TERK ETMEZ BİZ İSTEMEDİKTEN SONRA !!
Hayatımız pentlanton efenim...
Ve zorlanıyorsanız bilin ki o an italyan çukurundasınız. yapmanız gereken tek şey bölük komutanının size sesleneceği anı beklemek ve o an geldiğinde cevap vermek....
Tabiii bide şu var...
Acaba kaçımız kararverme cesaretini göstererek pentlantona giriyoruz ? 
Buda 18 Eylul tarihinde Trakya tarafında çekilmiş bi fotoğraf :) Yıllandıkça güzelleştiğimin resimidir her ne kadar saç baş darmadağın olsada 
my name is dr. attarction