sevginin tezahürlerindendir.. coşkulu patlayışlarıdır sevginin..
ve sevgilinin üzerine birden boca edilişi olarak nihayet bulur gunumuzde..
oysa ki !!
aşkı seçmek = aşk tarafından seçilmek = aşk olmak.. tır, içimden gelenle.. bence...
ruhum der ki aşkım ben zaten...
farkına varmadan yasadıgımız lineer zaman boyutunda , bir an gelir aşık oldugumuzu zannederiz, başka bi surete.. çoğunlukla karşı cinse... dengelemek gayesiyle içimizdeki yin i / yang ı..
bi düşünelim.. içimizde aşk olmasa zaten.. nasıl veririz ki başka birine... yada nasıl derki sevgili aşık oldum ben sana...
nasıl oldun.. sende vardı , bende de vardı... birlikte aynı aşkın ucundan tuttuk mu ilişki olur... ruh bildi. gonul sezdi.. bendekinden var diye onda da..... ama zihin programladı bağladı beni ona hemen .. dedi ki aşk o.... yanıltma beni zihnim... aşk benim... kime yöneltirsem aşkımı seçerim = kim bana yoneltmişse aşkını seçilirim = aşk benim, sensin, biziz...
ilişkide ;
ama kimi zaman gönlündeki aşkın ucundan tutsun istediğinle , gönlünün ucundan tutmak isteyenler farklı suretler olur..
bi vakitler tutan şimdi tutmaz olur... bi vakitler tutarken şimdi tutmaz oluruz ya .. neden ?? der zihin sorar /sorgular/ yargılar vs..
ilişkiler daima öğreticidir.... bilmecedir zihne göre... hayatın bu yönünde çanlar çalmaya başlamıştır..ilk tecrube ile... sen içindeki aşkı bul diye... zorlar evren.. seni , beni, bizi.... öğren (mutlu ol ve/veya acı çek ) ve öğret ( mutlu et ve/veya acı çektir ) diye.... ve sonunda bul diye... aşk benim diyene kadar....
ve unutma ki sevgi hiç kaybolmaz bi kez yürekten çıktımı... bilsende bilmesende sevilir ve seversin.. sonsuza dek...
dostta olsan, sevgilide olsan, arkadaşta olsan, aileden de olsan hep sevilir/seversin... frekans farkı var sadece...
ötesi egosal yalanların yansıması , sen değilsin...
bunu bi kez anladınmı , bu sefer sorarsın.. o zaman acı niyeymiş diye
sevgiyle,