 Ynt: siyah inciler
Kısa bir süre önce yeni bir ev aldık ve evimize taşındık. Her bir parçayı tek tek düşünerek isteyerek aldık. Bu benim için çok önemliydi. Mekanlar benim için çok önemlidir. Ben bir kültablasının bile nereye koyacağımı saatlerce düşünürüm ev nerden ışık alır hangi renkler kullanmak daha iyi hissettirir belki başkası için detaydır ama benm için mutluluktur velhasılı tam bir coşku halindeyim. Mutluyum, mutluyuz. Bu sadece kendim için değil bazen arkadaşlarımda yeni bir şey alacakları zaman benim fikrimi sorarlar kendime alıyormuş gibi mutlu olurum. Bu bir hırs değil sevgidir. Güzel mekanları severim. Seçmeyi severim. Yani bu taşınma işi benim için tam bir şölen....
Sonrasında benim ailemden hiç kimse yeni evime gelmedi... Herzamanki gibi sevincim kursağıma bastırıldı. Geçen bayram da geçiyor bu. çok hastayım geçmiş olsun ve bayram ziyareti için geldi annemle babam... Ardından annemle tartışmaya başladık bu ilklerden sadece birisi o tartışır ben dinlerim o sıralar neler yapmadığımı, neleri yanlış yaptığımı bu sefer biz tartıştık. Tartışmalımıydık. Hayır tartışmamalıydık. Yıllarca biz bunu böyle yaşadık. Ben her yeni bir şey yaşadığımda Annem zaten bana küsmüş olur. Burada yine taruza geçmektense daha sakin olmalı, bu işleyişi kabul etmeli. Onu misafir etmeliydim...
Bu benim beklentilerimi atamadığımı gösteriyor. Her zil çaldığındaki bir beklentiydi bu. Büyümemiş bir bendi bu kızmam gereken o degil bendi. Kucakmam gereken bir bendi. Elinden tutup büyütmekti gereken...
Çocukken aynanın karşısında ağlar, ağlayan gözlerime bakardım şimdi o çoücuğun elnden tutmak gözyaşlarını silmek onu büyütmek gerekiyor.... |