bugünlerde hayatimda önemli değişimler yaşiyorum.sanirim bu bir uyanma dönemi.
yani bir kalkıp doğrulma ve silkelenme dönemi.
değişiklerden korkmasaydık belkide hersey cok daha eğlenceli ve kolay olurdu.
kendimizi güvende hissetmek uğruna bulunduğumuz noktaya sımsıkı sarılıyoruz.demir atıyoruz kıpırdamamak icin önlemler alıyoruz.
demekki bir yerden biryere hareket etmek için, değişim yaşamak için, yenilenmek için buyumek için bazen eskiyi yıkmak ilk adımını yaşamak gerekebiliyor.
yada kabuk değiştirmek gibi itici gorunen bir dönemden geçilmesi gerekebiliyor.
korkuyorum evet.. cok seyden korkuyorum. önemli kararlar almaktan korkuyorum.
geriye dönüp bakıp doğru mu yapıyorum güvenli mi gidiyorum? bu kadar iyi ve yolunda nasıl oldu bu? hadi hayırlısı tarzında düşünüyorum. dusun
hatta olumlamalarıma telkinlerime, kendi içime dönüp ben bunu doğrumu istedim acaba meshur hayat cin'imden
diyebiliyorum.
kendime soruyorum gerçekten istediğim bu mu diyorum?
ama bildiğim bir sey var. evet bi gelişmeler var genel olarak hayatim olumluya doğru ilerliyor.
güvende miyim doğru yolda miyim diye korkuyorum.
niye acaba?.
bu bir değişim korkusu olsa gerek.
halbuki hersey iyi gibi dusun
etrafta o kadar olumsuz örnek var ki , herkes herkesi sözüm ona uyarmak adına sevmek adına öyle cok ürkütüyorki..
hep buyuk sevincler yaşayan insanlarda bu buyuk sevincle birlikte buyuk korku da oluşuyormuş mesela bunu farkettim ilk kez..
her sevinç niye bizde bir parça korku uyandiriyor ki.. keşke olmasa.
keşke katıksız sevinebilsek.
sizi seviyorum
96
iyki varsınız
sadece kafam karısık
