[fatale]

Profesyonel veya amatör olarak değil de,izleyici olarak,ilgilenmeye çalışıyorum.Malesef zamansızlık sebebiyle eskisi kadar sık tiyatroya gidemiyorum.Seneler sonra,geçen ay, Barış Manço Kültür Merkezi'nde sahnelenen,KÖŞK,adlı oyunu izledim.
Köşk'ün yazarı,Craig Wright.Konusu şöyle;

Peter,yıllar önce kız arkadaşının beklenmedik hamileliği yüzünden ilişkisini bitirimiş.Seneler sonra geride bırakmış olduğu bu kız arkadaşını yeniden kazanmak için,lise mezuniyetlerinin 20.yıl kutlamalarına gelir.Zavallı Peter'i seneler olgunlaştırmamışken,eski kız arkadaşı Kari'nin hayatı değişmiştir.Hem kocası hem de Peter'e karşı eskiden kalma incinmişliği Peter'in önünde engeller oluşturur.Uzun zaman önce yaptıkları seçimlerin sonucunu değerlendirerek,zamanla edindikleri yeni kazanımlarla,hayatlarının geri kalanını nasıl yaşayacaklarına karar vermeye çalışırlar.

İşte böyle.Oyuncular da gayet başarılıydı.Herşey yerli yerindeydi,abartısız ve doğal bir o kadar da tiyatral tabi;)

Sonrasında bir yerde Köşk'ün yazarının fikirlerinden bir tanesini okudum ve not aldım.

''Bana öyle gelmeye başladı ki,insanlar masumken -hiç hata yapmamış genç insanlar için-,mutlu sonlara ulaşmak kolay.Peki ya,çok büyük hatalar yapmış olan insanlar için?

İşte benim bir günlük tiyatro maceram..Devamını getirmeyi arzu ediyorum ve zaman yaratacağım.kararlıyım:)