[fatale]

Şu sıralar eteğimde öyle taşlar birikiyor ki,,,Nerden başlanır nasıl anlatılır bilemiyorum. Öyle b,r ortamın var ki, insanların egoları başlarının üzerinde. Son derece hırslı ,hırstan gözleri kör olmuş ve bu doğrultuda arkadaşını bile ezip geçebilecek vicdansızlığa sahipler.Evvelsi gün, bu durumdan epeyce nasibimi aldım. Yer yer dostça paylaşımlarımızın olduğu bir arkadaşım, arkasında bulunan gücü, bencilliğiyle üzerimde uygulamaya çalıştı. Ve o güç, beni arkadaşlarımın arasında ezmeye çalıştı. Bunun üzerine siniri bozulan ben, o kötü anımda, çok eski bir hocamla karşılaştım.Onu gördüğüme öyle sevindim ki...Boynuna atladım ağlamaklı şekilde...Seneler sonraki karşılaşmamızda beni öyle görünce neyin var dedi,ayrıntı vermeden, o an içnde bulunduğum hisleri ve moral bozukluğumu aktardım. Dinledi ve dedi ki,''Kızım sen İstanbul'dan git..Bir arkadaşına daha söylemiştim,bak gitti,oh ne rahat şimdi,sen de git..Al anacığını da,kardeşinden nasılsa hayır yok(nerden biliyorsa kardeşimden hayır olmadığını,tanımıyor bile)..Gidemeyeceğimi söyledim..Ben, orada, o an ki psikolojimle,yakın bulduğum ,için içimi döktüm (10 sene emeği geçmiştir bana,saygım sonsuz)..Bana sarfettiği ikinci cümleye ne dersiniz,'' psikiyatriste git''...O an iplerim koptu işte..Lafa bak..Ne diyeceğimi şaşırdım..Bu mudur...Hiç mi tanımamıştı hocam beni..demek ki tanımamış..Senelerce görmemiş beni ve seneler sonra ilk karşılaşmamızda ,sarfettiği cümleye bakın..Bu arada üzerimde kullanılmaya çalışılan gücü bertaraf ettiğimi de gururla söylemek isterim.Hem de tamamıyle kendi gücümle.Bunda son zamanlarda aşırı şekilde haşır neşir olduğum telkin mp3 lerinin katkısı büyük,biliyorum...Fakat diğer yandan kendimde sevmediğim bir şey oldu.O da, olaya karşı kinlenmem..Arkadaşımın bencilliğine aşırı sinirlenmem.Üzerimden atlamaya çalışmasını hazmedemeyip,hakkında olumsuz düşünmem...

Sonuç olarak, kimse amacına ulaşamadı..Fakat ben hala kendime gelemedim.Çok etkilendim o gün yaşadıklarımdan. Kolay kolay o kadar sinirlenmem ama art niyet hissettiğim an canım sıkılıyor. Takılmayayım diyorum kendi kendime ama bu insanlarla yüz yüze bakmak zorundayım. İnsanlarla uğraşmıyorum fakat ciddi sınavlardan geçtiğimin de farkına varmış durumdayım...

İşte öyle bir şey..