samimi söylüyorum ilk başlarda pek umutlu değildim.telkinleri dinlerken inanılmaz huzurlu oluyordum."sadece dinlerken oluyor,sabah kalkınca yine aynıyım"diyordum ilk 2 gün. 3. gün ise önerilere kulak vermiş ve telkinleri daha uzun süre dinlemiştim.sabah kalktığımda eskiye göre çok daha iyi idim.çok daha dinç, neşeli vs. göz temasları ve diyaloglardan zevk almaya başladım.herhangi bir şeye çok daha iyi konsantre olabiliyorum.dalgalanmalar elbette oluyor.bunun normal olduğunu da öğrendim.böylece olumsuz düşünce sadece gelip gidiyor.telkinlere ısrarla devam ettikçe kalıcı olacağından umutluyum
(aslında kafama takılan tek şey bu).
ama geriye dönüp baktığımda 3 gün için hiç de fena olmayan bir ilerleme kaydettiğimin farkındayım.
