hayalayaz

siyahım
senin fotağraflarına baktıkça, yıllar önce yaktığım fotoğrafları seyrediyorum..bu kadarmı birebir yaşanır her şey, iki birbirini görmemiş insanın hayatında, eş ruh muyuz neyiz? yada alın yazısı dediğimiz şey ikimiz için yazılırken araya karbon kağıdımı konuldu..hayatımızı anneler tarafından onaylanmaya endexledilçe bu olumsuzluklar yaşanıyor yaşanacak..pazar günü tam çocuğumla dertleşeceğim..onun problemi varmı öğreneceğim..yemekten sonra ellerini bizim sabunladığımız beze silip canı istediği zaman yıkayan, üşengeç annemin ütü yapası gelmiş..ve canı her ütülediği parçayı benimle katlamak istemiş..ben artık konuşmuyorum..yüzüm her şeyi anlatıyor zaten...ailede herkes buna annemde dahil..çocuğum söz konusu olduğunda yaradanı tanımadığımı bilir..buna rağmen tam çocuğumla konuştuğum ana, , denk getirdi yapacağı kaprisi ..ben konuşmadım ama yaşadığımız şey tatsızdı...artık şunu çok iyi biliyorum..ben değiştim ve geliştim...herkese tekrar kredi açtım sabır bankamda..ama bu kredi limitsiz değil..limiti büyük harflerle yazdım..ve kendisine düşünmesi için zaman tanıdım...eskiye döndü..önce açık açık sonra üstü kapalı terk ederim..bana bir şey olursa vicdan azabı çekersin demeye getirmeler.....yine eskiye döndüğü bir anda şunu söyledim.....ben ilişkilerimi sıfırlayıp, eskiyi tekrar başlatmamak için elimden gelenin en iyisini yaptım...ama ilişkiler iki taraflı yaşanıyor..eğer kaşımdaki insan uzattığım zeytin dalını tutmuyorsa iş benden çıkmıştır..vicdan muhabesi yapmak zorunda olan odur..ben değil..bundan sonra..geriye doğru atılan tek bir adımda açtığım tüm kapıları kapatıcam ve sonrasında yaşanan pişmanlıkları görmezden gelicem..çünkü insanların pişman olmayacakları konusunda değişmez bir izlenim edinicem dedim..öyle zeki'ki leb demeden leblebiyi anlar...lafı dolandırdı..esas sıkıntısına getirdi..EFENDİM BEN BU SİTEDEKİ İNSANLARA AYIRDIĞIM ZAMANI ONA AYIRMALIYMIŞIM...KENDİSİ TAAA ALMANYALARDAN BENİM İÇİN BURALARA GELMİŞ...FALAN FİLAN...BENDE HAYIR DEDİM...BÜYÜK VE HARMONİ İÇİNDE YAŞAYAN AİLE HAYALİMDEN VAZ GEÇTİM..BEN BENİM..SADECE HAYAL AYAZIM..TÜM SUÇLULUK, KURBAN, FEDAKAR EVLAT, VS..VS ..ROLLERİNDEN İSTİFA ETTİM..BEN KENDİ HAYATIMI İSTEDİĞİM ŞEKİLDE YÖNLENDİRME ÖZGÜRLÜĞÜNE SAHİBİM..KİMSEYİ ZORLA TUTMUYORUM..TUTMAKTA İSTEMİYORUM...SIFIRLADIĞIM İLİŞKİLERİMDE UZATTIĞIM ZEYTİN DALI KIRILIRSA..BİR DAHA UZATMAM...ÇÜNKÜ ZEYTİN DALLARI HER ZAMAN YEŞERMİYOR..ertesi gün nişandaydık..bana duyura duyura anlatıyor gelen misafirlerden birine almanyadan emekli oldum..çocuklarım buraya davet ettiler..ve hayatımdan çok memnunum..allah çocuklarımdan razı olsun..( benim annemin özür dileyiş şekli bu ) artık hayatta bir duruş belirledim..ben sadece benden sorumluyum..ve doğurduğumdan...cennet anaların ayağının altında diyorlarya..o, bizimkiler için geçerli dağil...bana zehir edilmeye çalışılan bu hayatı benimsersem..stresin beni götüreceği nokta belli hastalık..peki hasta olup..gözünün içine baktığım çocuğumun hayatını karartmaya hakkım varmı? hayır yok..kangren olmuş kolu kesip atarlar..teşhisi iyi koymak, zamanlamayı tam yapmak lazım...kangren bedenin diğer yerlerine atlamadan kolu kesip atmak lazım...benim bedenimin ailemden oluştuğunu düşünürsek....annem kangren olmuş kolum...her an kesip atarım..çünkü diğer kolum olan çocuğumun, ve benim varlığımızı tehdit ediyor.....daha kredisi var...yaşamımın geri kalan kısmını gerçekten iyi yaşamaya kararlıyım..arkadaşlarımla..artık değişmeyen türküm, annemden ailemden dert yanmadığımdan beri arkadaş çevrem genişledi...benim sohbetlerim..kişisel gelişim, sorunlara pratik bir şekilde çözüm bulmak olduğundan beri..dostlarımda benimle aynı çizgide yol almaya başladı..bizler hem kendimize hemde başkalarına faydalı olmaya çalışan insanlar haline gel/dik/iyoruz...bu benim özgürce seçtiğim bir hayat..ve yaşamaktan zevk aldığım...istediğim zaman yeni bir yön verebileceğim...güzel hayatım...artık değiştiremediğim şeyler yerine daha güzel ve bana zevk veren tatmin eden şeyler( koyuyorum) koyacağım...benim mutluluk dolu enerjimden pay almak isteyen herkesin yanımda yeri var..istemeyenlerde dibimde yaşasalar bile, değişimi kabul edinceye kadar istedikleri şekilde yaşamakta özgürler..beni aşağıya çekemedikten sonra...herkes kendi hayatını istediği şekilde yaşamakta özgür...eğer beni aşağıya çekme gayretleri devam ederse, kim olursa olsun gözümün biri olsa çıkarır atarım..biliyorum ki vazgeçmek, özgür bırakmak, serbest bırakmak, salıvermek, istenilen sonuçları daha çabuk getirir..vazgeçtim, serbest bıraktım...özgür bıraktım..salıverdim..BEN MUTLU OLMAYI BİLENLERLE MUTLU OLMAYI SEÇTİM...dahada önemlisi BENİM MUTLU OLMAK İÇİN KİMSEYE İHTİYACIM YOK..İNSANLARI MUTLU ETMEK GİBİ BİR MİSYONUMDA YOK...KENDİM İÇİN VE BAŞKA İNSANLAR İÇİN ELİMDEN GELENİN EN İYİSİNİ YAPARIM..DAHA FAZLASINI YAPMAK İÇİN KENDİMİ ZORLAMAK GİBİ BİR SORUMLULUĞUMDA YOK..
işte siyahım...silinmiş olan mesajında yazdığın gibi ben hakikatten kazanan taraftayım..kinle öfkeyle beslenmek yerine sevgiyle beslenmeyi seçtim...yeni edindiğim bu duruşla..gerçek sevgiyi kendime çekiyorum..gerçek sevgiyle besleniyorum..gerçek arkadaşlıklar ediniyorum...bu sitede...arkadaş olduğum herkes..bana koşulsuz sevgi ve alaka gösteriyorlar..ben gerçek doslarımı burada buldum.. bir iki gün görülmediğim zaman buradaki dostlarım bana neredesin..seni merak ettik diyorlar...ben onların sevgisi ve saygısı, ve ilgisiyle kendime geldim..depresyondan çıkma sürecinde benim verdiğim emeğe acımasam bile, onların, benim için verdiği emeğe saygım var..geri dönmeyeceğim..tekrar aynı durumları yaşamayacağım..eski arkadaşlarım neden yok biliyormusun...onlarda bana yerine koymayı öğretmek istediler ama ben, onları dinledim, dinledim yine, illa anam, babam,kardeşim, akrabalarım, dedim, bir anlamda onlar beni onaylamazsa sizin verdiğiniz emeğin değeri yok dedim..dostlarıma....onlarda benden vazgeçmek zorunda kaldılar..artık aynı hatayı yapmıyorum...tüm dostlarıma sevgimle beraber saygımıda veriyorum..çünkü onlar ve ben yaşadığım süreç içinde benim saygılı sevgilerimi hak ediyoruz...ben savaşı kazandım..çünkü barışı seçtim...çok kalabalık bir ailem..bir yığın kardeşim var tüm arkadaşlarım bana abla diyorlar..beni ablalığa seçerken..bunu özgür iradeleri,ve sevgiyle yapıyorlar...annemde uyum sağlamak zorunda kalacak...çünkü huzur, en huzursuz insanı bile ipek gibi yumuşacık sarar..anneme bunlar yabancı..alışacak..hatta alıştı bile ...geçmişte olsaydı..o şimdiye kadar uçağa atlayıp almanyaya dönmese bile ablamın evine giderdi...gitmedi...düşündü..bu bile onun için mükemmel bir gelişme...sadece geçmişe yönelik vicdan azabıyla başetmesi lazım...allah kolaylık versin ona...her şeye rağmen iyiki var ve iyiki benim yanımda...bana yaptığı annelik onu sevgiyle sarmama yeterde artar bile...sınırlarımı yıkmamak kaydıyla...
siyahım hepimiz burada seni koşulsuz sevgi ve saygıyla sardık...bu sanal arkadaşlık..dostluk gerçek...düşünsene hiç birimiz bunu yapmak zorunda değiliz...kendine bizim dostça duygularımızla beslenmek için izin ver ..bu izin sana gerçek hayattaki dostlarınıda getirecek...sende istediğin kalabalıkta olacaksın...şu anda sadece protokol görüşmeleri yaptığın ailen..sendeki huzuru gördükçe sana yaklaşacaklar..eğer şu anda istediğin huzuru onlarla yakalayamıyorsan...onları beklemeye al..sana yükledikleri, veya senin üstlendiğin.. tüm rollerden istifa et...kendini güçlendir..çünkü değişim sürecinde onlar bizi alıştıkları hayattan vazgeçmemek adına aşağıya çekiyorlar..onları askıya aldıktan sonra sana uzanan tüm zeytin dallarını değerlendir..kendini sevgi ve saygıyla beslenmeye alıştır...biraz önce dediğim gibi onlar sana yaklaştıkları zaman seni tekrar aşağıya çekmek istedikleri zaman koruma kalkanını delemesinler..ve değişmek zorunda kalsınlar..bizim değişip gelişmemiz nasıl zaman aldıysa onlarınkide alacak...tek farkla ..onların değişim yolunda yanlarında bilinçlenmiş..ve gelişmiş olan bizler olacağız.. çenem açıldı yine özüüüür..seni seviyorum...gelişmeni, değişmeni, sevinçle izliyorum...saygılı sevgilerimi gönderiyorum sana...