 Ynt: Bütün Annelere
Bende kendime yazacağım. Bende iyiki anneyim. İyiki maviş oğlumun annesiyim. iyiki tatlı küçük kızımın annesiyim...
Ben onlarla zoru başardım. En zoru başardım. Hayatta kaldım...
Ben onlara hayat vermedim onlar bana hayatta kalma, hayata tutunma nedeni verdiler...
Kocaman tavşan terlikleriye kulağında kocaman kalp şeklindeki peluş kulaklıklarla dolaşır evin içinde edalı edalı... Tatlı kızım...
Yataklarını toplarken giysilerini koklarım hayat kokarlar amaç kokarlar mutluluk kokarlar. Bazen biraz suçlu hissederim doyasıya tadını çıkarmadığım için bebekliklerinin ... Keşke daha çok sevseydim daha iyi baksaydım daha iyi baktırsaydım derim... Daha az kızsaydım keşke onlara başkalarına kızmak isterken...
Daha yetişkin bir anne olsaydım derim kendi kendime... İyi ki doğmuşun değil mi anne der kızım iyiki doğmuşsun derim iyiki doğmuşsun...
Oğlumunda yeri başkadır dünyamda... Hayatla aramdaki pamuk ipliği bağını o güçlendirmiştir. Neşeli bir çocuktur. Herşeyden önce bu dünyaya isteyerek getirildiğinin farkındadır. Hergün şükrederim yaşantımda oldukları için...
|