[fatale]

Böyle anlarda kendimi dışarı atarım ve yürüyüş yaparım.Hatta yürürken ağlarım bile hiç çekinmeden.Düşünürüm o esnada,yanımda mutlaka bir defter kalem olur ve yazarım hislerimi. Sahile gider bir banka oturur,denize bakar da bakarım.
Beni o derece dolduran birikmişliklerimi doğaya iade etttiğimi imajine ederim. Tüm bunların yanı sıra bilirim ki, bir kabuk çatlamaktadır ve bu sıkıntı o yüzden yaşanmaktadır. Bebek,doğum anında,anneye epeyce ağrı verir ama geldiği an,dünyanın en mutlu insanı haline dönüştürür sizi..İşte,yaşamdan bıktığımız,herşeyin üstümüze geliyormuş gibi olduğu dönemler tamamıyle dönüşüm dönemleridir.Son birkaç saattir dinlediğim bir şarkı var.Sezen Aksu'nun ''Gidemem'',adlı şarkısı..Konuya çok uygun olduğunu düşündüm.Sezen Aksu'nun hissiyatına hayran olduğumu belirtmeden de geçemeyeceğim.Nasıl düşünür,yazar ve aktarır böylesine vurucu??Neyse,hepinizin çok iyi bildiğine emin olduğum bu şarkının sözlerini tekrar hatırlatmak isterim..

Sevgilerimle..


GİDEMEM

Bazen daha fazladır her şey
Bir eşikten atlar insan
Yüzüne bakmak istemez yaşamın
O kadar azalmıştır anlam

O zaman hemen git radyoyu aç bir şarkı tut
Ya da bir kitap oku mutlaka iyi geliyor
Ya da balkona çık bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor

Ama fazla da üzülme hayat bitiyor bir gün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor

Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir (2x)

Bir şiirden bir sözden
Bir melodiden bir filmden
Geçirip güzelleştirmeden can dayanmıyor
Yıldızların o ışıklı fırçası azıcık değmeden
Bu şahane hüzün tablosu tamamlanmıyor

Ama fazla da üzülme hayat bitiyor bir gün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor

Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir