Aslında ben de senin bu anlattıgın güven ve metanet içindeyim diyebilirim...önceden daha çok karşımdaki şahsın ne düşündüğü, mutlulugu falan ön plandaydı..bir de senin dediğin gibi en ufak bi gerginlik benliğimi altüst etmeye yetiyordu,kalbim düzensiz çarpıyordu mesela...ama şimdi yavaş yavaş -birden olması zaten saglıklı olmaz- düşüncemi baya hoş kontrol edebiliyorum,beş dakika önce bi gerginlik oldu,beş dakika sonra kendimle barışık,bazı sınırları koruyarak ,neşe içinde işimi gücümü yapabiliyorum..kriz oluşmasını baştan önlemiş oluyoruz böylece....
..bu biraz kendine sahip çıkmayla ilgili olabilir mi? olayı veya hisleri üstlenmeden kendi tarafımda ,kendimi ifade ettikten sonra yoluma devam ediyorum..
