Ynt: Yorumsuz... Sanki üzerinden yüzyıl geçti ,sanki hiç yaşanmamış oldu...Hafızamın sarı yapraklarında mıhlanıp kaldı gülümseyen yüzüyle...Çoktandır açmamışım odamın o renkli göğüne açılan penceresini...Özledim;dizlerimde o hiç geçmiycekmiş gibi gelen yaralarımı,bayram sabahlarını çocuk gibi yaşamayı,sarı sıcak günlerde sokakta koşuşturan çocuk halimi,karlı günlerde yokuş aşağı kaymayı,fırından aldığım sıcak ekmeği yolda yarılamayı,annemin sabahları beni okula uğurlayışlarını,babamın soğuk akşamüstleri beni okuldan almaya geldiğinde montumun fermuarını çekip,atkımı sıkı sıkıya bağlayışlarını,çıtırpıtırları büyük bir keyifle çıtırdatmayı,meybuzları,kepçe usulü alınan külahta dondurmaları,karların içine gömülüp kar tanelerinin yüzüme düşmelerini seyretmeyi,arkadaşlarımı,o zamanlar varolan,zamanla hayatımdan silinen yüzleri...Hayata o bir çift gözle bakmayı özledim nicedir!İnsanları;oldukları gibi görmeyi,göründükleri gibi olduğu zamanları hani...Hayata yeni başlamışlığın verdiği heyecanı,yalınlığı...Tadı damağımda kalan yıllarımı;çocukluğumu özledim...
__________________ Herşeyin bittiği anda bile bir UmuT vardır! |