Anı yaşamanın bir belirtisi beden ile aklı bir araya getirememek
Zaman zaman evimizde geliriz-yani vücudumuz evdedir- ama aklımız işyerindedir.
Bazen vucudumuz işyerinde aklımız evdedir.
Vucudumuzla aklımızı bir aaraya getirememek,anı yaşayamamanın tipik belirtisidir.
Anı yaşayabilmek için,içinde buunduğumuz zamana ve mekana,bu zamandaki ve mekandaki duygularımıza ve düşüncelerimize odaklaşmak,kısacası aklımızla vucudumuzu bir araya getirmek gerekir.
Titanic adlı filmde,asillerin sofrasına davetli delikanlı kendisine itici davranan birkaç kişiye kızarak yaklaşık şunları söyler:
''Biraz önce köprü altındaydım,şu an burdayım,yarın ne olacağını ise Tanrı bilir(kısa süre sonra gemi batmıştır) Ben yaşamın keyfini çıkarıyorum,dünyanın kralı benim''
''Alem buysa kral benim'' şarkısını hatırlatan bu söz,belki bir tür savunma mekanizmasi olarak da yorumlanabilir.
Ancak savunma bile olsa ''anı yasıyorum'' düşüncesini ifade eden güzel bir örnek.
Başkalarının da kendi dünyalarının kralları olduğunu kabul ettiğimiz sürece,kendimizi kendi dünyamızın kralı kabul etmemiz,sakıncalı olmasa gerek.
kaynak:varolmak gelişmek uzlaşmak
Üstün Dökmen
