(((dikkatli okuyunuz)))insanımız genelde ete yani tene aşık olur,aynen birinsanın acıkıpta birşeyi canı çekmesi gibi yediginde nolur doyar ondan sonra gözü bile görmez o çok canı çektiği şeyi,halbusem beden degildir asıl olan,asıl olan bedenin ayakta durmasını sağlayan,beden gerçekte bi kıyafettir insanlar kıyafetin içindedi insana bakmazlarda kıyafetin cazibesine aldanırlar,gören nedir sizce...? gözmü ya duyan ,ya tadı alan,ya acıyı çeken herşey ruha mahsustur,ruhsuz beden bir leşten ibarettit,ama ne yazikki insanların çogu daha kendini keşvedememiş ki başkalarını keşvetsin,bence herşeyden önemli olan ruhu keşvede bilmek,o mekan tanımayan sınır tanımayan ruhu,beyinde bedendeki herşeyde ona hizmet ediyor,onu keşfede bilme demek 7 geçidi geçmekdemek......insan bedenini bir saray farzedelim askerleriyle hizmetçileriyle herşeyiyle,bu bedende iki şey var biri nefis biri ruh sen bu iki şeyin hangisini daha çok beslersen o bu sarayın kıralı olur,nefsini beslersen ruh zindana atılır nefis kıral olur ve o beden o ölümsüz ruhun farkına bile varamaz....ruhunu beslersen ruh kıral olur,eğer çalışırda ruhu kıral yaparsan ne olur onuda söyliyeyim baktıgında gözlerinden degil ruhundan bakarsın,gördüğünde ete degil etin sahibine bakarsın etin sıcak kalmasının sebebi olan o kutsal varlıgı görürsün,konuşurken dilinle değil özünle ruhundan konuşursun,konuşulanları kulaklarınla degil ruhunla dinlersin,kulaklarını veya beynini aldata bilirler ama ruhunu asla,ölümsüzlüğü arzu eden bir kişi ruhunu keşvetmek ona ulaşmak onunla tanışmak zorunda ve o sensin işte...!!! velhasılı kelam muhabbet çok derin ,saatte neredeyse dört,sevgi ve saygılarımla,haddimi aştım veyahut sürçülisan ettimse af ola...
