merhaba anti_depresan..günlüğüme hoşgeldin..beni şereflendirdin..teşekkür ederim..
öncelikle şunu belirtmek isterim..sanırım HAYATIMDEĞİŞTİ şehrini tanıyalı 3 ay falan oldu..bir kaç yıldır bende arayışlar zaten başlamıştı..ama nerden ve nasıl başlayacağımı bilmiyordum..elime aldığım her kitap,önüme çıkn her yazı,tv.deki bir çok konuşmalar neredeyse önüme çıkan herşey bana birşeyler anlatıyordu..anlıyordum,değişmeyi istiyordum,üstelik çokta meraklıydım..konularla alakalı okuduğum ilk kitap herşey seninle başlar..sonrasında düşünce gücüyle tedavi,koza kelebeği bilmez,ferrarisini satan bilge ve secret kitapları oldu...avucunuzda ki kelebek kitabını da eklemek istiyorum..
önceden neşe dolu,gülmekten ağzı kavuşmayan,içten samimi sıcak kanlı ve çokta sevecen biriydim..zaman içinde yaşadığım olumsuzluklar,öğretilen yanlışlıklar bende korkulara sebep oldu..detaylı olarak herşeyi anlatmıyorum..ama herkezin yaşadığı kendisini mutsuz eden ve içine kapanık hale getiren bir takım olumsuzluklar diyelim..işte bende oluşan bu negatiflikler,hayatımı tamamıyle olumsuz düşünmeme neden oldu..antisosyal..depresyon..karamsarlık..adını ne koyarsan koy..birebir hepsini yaşadım..şükürler olsun ki yaşadım..artık rahatlıkla bunu söyleyebiliyorum..onları yaşamamış olsaydım..belkide bu anı hiç yaşayamayacaktım...buraya tesadüfen geldim diyemiycem..tesadüflere pek inanmam..istedim ve bir şekilde buraya yönlendirildim diyelim..aklımda bir çok soru vardı..okuduğum bir kitapta,,sorularınızı evrene sorun,bir şekilde cevabını size verecektir,diye..ben herşeye kolay inanan biri değilim aslında herşeyi ince eler sık dokurum..gözümle görmeden de inanan biri değilim..fakat nasıl olduysa bu siteye girer girmez üye oldum..yazılanları okudum,ve kendimi buraya yazarken buldum..daha adımımı atar atmaz değişim başladı bende..o kadar sıcakdı ki burası,ister istemez kendimi akışa bıraktım,,hiç soru sormadan...çokk bunalmıştım belkide ondan bilemiyorum..faydası var mı acaba?sorusu aklıma bile gelmedi..deneyip görmeyi istedim..denemeden bilinmez öyle değil mi?şimdi bazı arkadaşlarımız soruyorlar,gerçekten faydası var mı diye?ya da denedim bende birşey olmadı diye..kendi özgür irademle yanıtlamaya çalışacak olursam..bende diyorum ki faydası var,hemde çok var..ben sadece kendine güven ve egoyu aylarca dinledim..kendimden emin oluncaya kadar başkalarını karıştırmadan dinledim..ne zaman ki iç sesim tamam dedi,o zaman yenisine geçtim..
geçenlerde bir arkadaşım siteye girmiş,bana sordu..hülya nereden biliyorsun siteye etkisini gördüm diyenlerin,site reklamını yapmadıklarnı,birlikte çalışmadıklarını?tek yanıt verdim..1-hata yapmışım sen o siteye üye olma 2-o siteye ben kaç kere faydasını gördüm diye yazdım..sence bende mi reklamını yapıyorum?peki çıkarım ne?hiç tanınmadığım ve tanımadığım insanlardan?ben şuna inanıyorum..herkez nasılsa karşısına da o şekil olaylar çıkar..
ablacım,ben denediğim için gönül rahatlığıyla söyleyebiliyorum..evet telkinlerin faydası var..ben baya bir değiştim..ama öncesi de vardı tabi..sadece telkin dinlemedim..reiki yaptım,meditasyon yaptım..kitapları okudum..siteyi incelemeye devam ettim..her yeniliğe açtım kendimi..siteyi keşfettikçe,kendimi de keşfettim..burayı çok seviyorum..bana seni seviyorum sözünü tek söyleten yer burası oldu..yıllar önce hafızamdan kazıdığım bir cümleydi..bir daha ailemde dahil olmak üzere kimseye sevdiğimi söylememe kararı aldım..sonrasındaysa istesemde söyleyemedim..şuan gözlerimden akan sevinç gözyaşlarımı ble rahatlıkla dökebiliyorum..çünkü bir kaç ay öncesine göre çok ama çok mutluyum..aslında hepimizde var olan birşey bu..ilk keşfeden elbette ben değilim..ama ben kendimi keşfetme yolunda iyi olduğumu gördüm,ilerlediğimi gördüm..cesaretim arttı.. hangi birini anlatayım bilmem ki..sanırım saatlerce yazmam gerek..geçmişin eskimiş sayfalarında gezinip dururdum hep..artık daha fazla anlardayım..insanlarla diyaloğum arttı..ama hayatımdan çıkması gereken ve bir türlü çıkaramadığım bir kaç kişide otomatik gittiler..hüznü...sevinci..kederi...neşeyi..ağlama yı...gülmeyi...telkinleri dinlediğim haftalar süresince yaşadım..bir ara bırakmayı bile düşündüm..ama dedim ya içsesim bana hep dayan dedi..kendimle bile konuştum..ama bunları hep bilinçli yaptım..aynalara bakarken,,kızım sen manyak mısın ne yapıyosun?sorularını sormadım..olması gerekenlerdi tüm bunlar..uygulamakta belki de geç bile kaldım..ama olsun hiç yapmamaktan iyidir..haa birde bu oluştu son günlerde..ne zaman olumsuz birşey söylesem ardından bir olumlama geliveriyor..tüh şöle yapmasaydım'ın ardından...ama bunu yapmasaydım şunu bilemezdim...gibi...
ablacım herkezin çektiği kendine çok görünürmüş..sana sorsam kimbilir neler anlatırsın yaşadığın olumsuzluklar ve seni üzen hayatınla ilgili..ama unutma acılar insanı büyütür...hiçbir şey için geç değildir..hatta ne yaşın nede zamanın önemi yok..mutluluğu ancak istersen yakalayabilirsin..o senin avuçlarında..dünyanın diğer ucuna bile gitsen,mutsuzsan oda seninle gelir..mutluysan her yerde her an mutlusundur..
ben daha yolun çok başlarındayım..gideceğim çok yol,alacağım çok mesafe var..yollarımsa bazen karanlık..ama ben artık o karanlık yolda kendi saçtığım ışıkla yol alabileceğime inandım..her ne kadar hayatımın olumsuzlukları ara ara ışığımı karartmaya çalışsa da artık biliyorum ki..evrenin enerjisi tükenmez bir enerji..ve benim kendimi aydınlatmam için nasılsa bir yerlerden bir kaynak bana akacaktır..
sevdiğim bir kaç önemli sözlerle yazdıklarımı şimdilik noktalamak istiyorum..umarım yazdıklarım yüzünde bir tebessüme sebep olur..sevgi ve ışıkla kal..
hayalci,ay ışığında yolunu bulan insandır.cezası da şafağı başka herkezden önce görmesidir....OSKAR WİLDE
küçük kuşku,küçük aydınlanma..büyük kuşku büyük aydınlanma..ZEN ATASÖZÜ
karanlık zamanda göz görmeye başlar...THEODORE ROETHKE