Yaşasın! Diyerek yazıma başlayayım da sizler bunun sevinçli bir haber olduğunu en baştan anlayın.
Anlatayım,
Bu sabah kendimde bi hafiflik hissettim. Buraya yazmamıştım ama baskülümü tekrar ortadan kaldırmıştım. Birden içime güven geldi ve tartıyı o kuytu köşeden çıkarıverdim. (Sonra yine kaldırdım.)
Üzerine hafif bir ürpertiyle bindim. Başımı hemen değil, bir kaç saniye sonra eğdim. Sonuçta 1,5 kilo azaldığımı işte bu iki gözümle gördümmm :)
Kilomun takıldığı zamanlarda telaş yapıp diyet gibi bir saçmalığa başlamadığıma çok memnunum şimdi. Hatta her akşam aşure, bazen de 50 gramlık Sarelle'leri bile çekinmeden yeyiverdim. Yerken de şu fikri iyice tarttım. Bedenim bunu gerçekten istiyor mu?
Ah, evet çok ama çok istiyordu. Ben de hiç gocunmadım, yaptımsa istedim yaptım, tadını çıkara çıkara hemde.
Şimdi ise ödülümü aldım işte. Yine o iştahsız günlere döndüm. Az birşeyle hemen doymaya, tekrar başladım. Kiloların uçarcasına gidiverdiği zamanlar geri geldi.
Oysaki yaklaşık 20 gün hiç bir şey verememiştim. Ama programımdan şaşmadığım için almamıştım da.
Neydi programım? Hatırlayalım...
Telkinler dinlenecek.
Açsak ve istiyorsak yenilecek.
Toksak ve istemiyorsak yenilmeyecek.
Hepi topu sadece 3 cümle.
Herkese sevgiler, saygılar... |