[sanemce]

merhaba the desert, mex54

bende ki değişim bir an'da olmadı..
foruma ilk geldiğim zamandaki halimi hatırlıyorum da; mutsuz, umutsuz, çaresiz, yolunu kaybetmiş, ne yapacağını bilmez bir haldeydim..

önce telkinleri dinleyerek başladım.. telkinleri dinlerken, rüyalarımda tamamlandı yarım kalmış hesaplaşmalarım.. kabuslar, hesaplaşmalar derken arındığımı, özgürleştiğimi hissettim.. "neden" niçin"ler yerini "nasıl" lara bıraktı.. bu "nasıl" lar beni arayışlara yöneltti..
forumdaki paylaşımları okudum, bilinaç altı çalışmalarını uyguladım elimden geldiğince..
daha olumlu düşünmeye başladım.. farkındalığım arttıkça aslında hep var olan ama bir türlü göremediğim çözümleri görür oldum..

burada çok güzel dostluklar edindim.. kendimi yalnız hissetmemek bana artı bir güç verdi.. kendimi sevmeyi öğrendim..

iş konusunda da bir türlü yüzüm gülmüyordu.. yılmadım.. iniş çıkışlarım devam etse de, inancımı ve umudumu hep canlı tuttum.. nasıl bir iş istiyorum, beklentilerim neler, bunlar üzerine yoğunlaştım ve arayışlara girdim.

önce azmettim, sonra sabrettim, iş konusunda seçici davrandım ve çalışmamak gibi bir lüksümün olmadığını düşünen arkadaşlarıma, işsiz olmanın onca sıkıntılarına rağmen en doğru işi bekledim..

herşeyin başı inanmak.. evren öyle cömert ki, istediğimiz herşey mevcut ve bize sunmak için talebimizi bekliyor.

şu an da çok güzel dostluklarım, beni mutlu eden güzel bir işim, bir sorunum olduğunda çözebileceğim inancım var..

evrenden de bür sürü beklentilerim var ama korkmasın diye hepsini birden talep etmiyorum
ne istediğimizi bilirsek sahip olamayacağımız hiç bir şey yok. ben buna gönülden inanıyorum..

sevgilerimle