Merhaba günlük Buğün iyimiyim kötümüyüm bilmiyorum fakat duygusal bir arınmadan geçtiğim kesin... Ve kızkardeşimle buğün iyice kavga ettik eskiden olsa aman üzülmesin diye hep altan alırdım haklısın derdim haksızda olsa sırf kalbini kırmamak uğruna neden bu şekilde hareket ediyordum ben halen anlamış dahi değilim ama buğün susmadım konuştum konuşmakla kalmadım adeta kükredim çünkü haksızdı ve yeterdi artık kendini ya toparlayacak yada kardeşlik bağlarımı sonsuza kadar koparacaktım çünkü artık canımı acıttığı yeterdi belki işitme özürlü biri olabilirim ama hayatı bilmediğim anlamına gelmez hatta onun ablası olduğum gerçeğini değiştirmek ve hatta en önemlisi bir insandım ve bu hayatta benimdi ya abla olarak yada insan olarak bana saygı duymasını öğrenecek yada sonsuza kadar benim için bir yabancı olacak.... Yaptığı o kadar hata var ki kendi hayatını mafettiği gibi benim hayatımıda mafetmek istiyordu belki önceden suskundum ama şimdi hayatıma daha çok sahip çıkmaya başladım doğrumla yanlışımla bu hayat benim hayatım dı.... En önemlisi de cevap verirken seri ve lafa hiç bunalmadan ve keskin çizgilerle cevap vermemdi sanırım burda telkinlerin hakkını yememek gerekirdi ... Telkinleri dinlediğimden beri birazcık bencil oldum ama başkalarına göre kendime göre ise hayatımı tekrar buldum.... Hayatımı çok seviyorum doğrusu yanlışı ile bu hayat benim.... SEVGİLER
__________________ Meğer dilimdeki ve beynimdeki en güzel kelime senin adınmış sana her sesleneşimde ya acım dinmiyor ya sevgim coşuyor... |