bugun ben kendimi; kah soz dinlemez bir cocuk gibi,
kah yumusak huylu bir anne gibi,
kah aynada kendini izleyip duran bir genc kiz gibi...
karmakarisik haleti ruhiyelerde, iyimser ama durgun hallerde...,
haftasonu sendromunun orta yerinde yasamaya calisan biri olarak gordum.
yasadik, yasiyoruz...
gun bitiyor bak yine...
__________________
"Doğrulmaya azmin niçin böyle süreksiz
Sen mi yoksa ümidin mi yüreksiz
Ümitsizlik öyle bataktır ki, düşersen boğulursun
Azmine sımsıkı sarıl, bak ne olursun! "
Mehmet Akif Ersoy |