[shamanic]

aum (om ) sesinin evrenin doğuşundaki ilk ses olduğu düşünülür ve
tüm seslerin bu sesten türediği söylenir.

evrenin yaradılışı sırasındaki patlamada bu sesin çıktığı ve evren hala yaratılmaya devam ettiği için de
bu sesin hala bu ses üzerine çalışan kişilerce duyulabildiği söylenir.

bu tip içsel seslere “leya” ismi verilir ve sesin özellikle anahata - kalp çakrasndan duyulduğu düşünülür.
yani siz bir mantra yı zikredersiniz ve bu mantranin aksini kalp cakrasinda hissedersiniz / duyarsınız.

tıpkı bir dağa karsı ses çıkarmanız gibi, o ses size geri doner.

diyelim ki bir düşünceniz var ve tezahür etmedi.
bu düşünceyi tezahür ettirmek istediğinizde kelimelere dökersiniz.
ağzımızı açamadan ağzımızın ilk hareketi( mmmm) dır.
ağzımızı açıp ilk kelimeyi söylemeye başlayınca(a) sesi çıkar.
konuşma yine (m) sesi ile biter.
diyaloglarımız hep (m) ve (a) sesi arasındadır.
ve arasında (u) oluşur.
tezahürde (m) ve (a) sesi arasındadır.

meditasyon da tekrardan a ile başlayıp m ye giden bir sessizliktir.
köprü sesi burada u dur. om mantrasi inisiasyona gerek duyulmadan herkesin tekrar edebileceği evrensel bir mantradir.

çünkü normalde mantra çalışmaları için özel bir inisiasyon önerilir.
bunun nedeni, kişinin titreşimini bilen bir hocanın - bu kişinin bu nedenle bir sure sizinle çalışmış olması istenir-
bu titreşimlere uygun bir mantra vermesi ile olur.

ancak dediğim gibi, eğer kişinin niyeti saf ve temiz ise ve özellikle “sağduyulu” davranıyorsa,
bazı mantralari da tekrar edebilir. burada dikkat edilmesi gereken şey, kişinin mantrayı okuması sırasında kendini mutlu ve zinde hissetmesidir.
unutulmamalıdır ki, hayatımızda yaptığımız her şey gibi, yogayi da mutlu olmak için yapıyoruz.

eğer tekrarladığımız mantra bizi korkutuyorsa, huzursuz ediyorsa ya da belli veya
belirsiz bir nedenden dolayı rahatsız ediyorsa, okunmaması tavsiye edilir.

iste kişinin kendi öğretmeni olmasından kasıt bu şekilde kişinin kendini gözlemlemeye başlamasıyla mümkündür.
kişi kendini tanıdıkça, kendi kendine de doğru çalışmaları yapabilir.

yine de elbette eğer mümkünse, tüm bunlar yerine bilen bir eğitmenin yanında olmak önerilir.
aum çalışması yaparken sesli veya sessiz yapabiliriz.yalnız şunu unutmamak gerekir:

bu çalışmayı yaparken verilen nefesi dörde bölmemiz lazımdır.

a bir nefes,u bir nefes,m bir nefes ve geri kalan dörtte birlik kısım sesizlik olmalıdır.
ya da yalnızca o ve m, yani( om) birlikte söyleniyorsa sessizliğe kalan kısma çok önem verilir.

unutmayalım ki meditasyon, tekniğin bittiği yerde baslar.
eğer hala teknik üzerinde duruyorsak bu yaptığımız meditasyon (dhyana) değil,
konsantrasyon çalışmasıdır (dharana).
meditasyon ve konsantrasyon çok iç içedir, bu yüzden de hep karıştırılır.

meditasyona geçiş kişinin bir teknik kullanarak konsantre olması ve bu tekniğin içine girip belli kısa surelerle tekniğin üzerine çıkıp sükûnette kalmasıdır.
iste tekniği bıraktığı o an meditasyona geçer.

sonra kişi tekrar uyanır (dikkati dağılır) tekniğe yani konsantrasyona geri döner,
bir sure tekniği çalıştıktan sonra yine tekniğin üzerine çıkar ve meditasyonu baslar.
böylece konsantrasyon ve meditasyonu iç içe geçer.

om mantarası çalışırken konsantre olabileceğiniz üç bölge vardır;

birincisi:ajna çakra
zihinsel çalışama yaparken iki kaş arasına odaklanılır.
göz seviyesindeki bu odaklanma biraz acı verebilir.
problemlerimizi çözerken iki kaşımızın arasından om söyleriz.

ikicisi;anahata(kalp) çakrasıdır.
sevgiyle duyulan her his kalp bölgesinde oluşur.
kalp bölgesine yapacağınız her konsatrasyonda bu bölgede oluşan acılarınızı da çözersiniz.
günümüzde toplumda her şeyi entelektüel ve zihinsel düşündüğümüz için acı çekiyoruz.
oysa kalp bölgesinde böyle bir zihin aracı yoktur,yalnızca sevgi,everensel ve tanrısal sevgi vardır.

üçüncüsü:manipura (göbek) çakrasıdır.
bu çakramız, çakralar kısmında da anlatıldığı gibi en önemli olarak korkularımızı barındırır.
doğumumuz göbek bağı ile olmaktadır.
dünyaya geldiğimizde yaşadığımız ilk şok göbek bağının kesilmesidir.
vedanta korkunun merkezi olarak göbeği gösterir.

sonuç olarak aklı sakinleştirmek ve meditasyona uzanan yolda bu üç bölgeye odaklanılabilir.
ve önemli olan konsantrasyon-meditasyon suresinin uzunluğu değil yaptığınız çalışmanın kalitesidir.

meditasyondaki amaç tekniğin eridiği o “an”ları mümkün olduğunca uzatmaktır.
bu nedenle siz isterseniz bir mantra dinleyin, ya da söyleyin,
sadece sessizliği dinleyin ya da sadece nefesi yada nefesi sayarak konsantre olun,
hiç fark etmez, tekniğiniz her ne ise o teknik bittiği anda meditasyondasınız demektir.

kitabın adı : thumos - ölümsüzlerin destanı