Her ne kadar zaman zaman kendimle kavga etsem de, herşeye rağmen aynanın karşısına geçip "seviyorum seni!" diyebildiğim için;
Her ne kadar bu yüzden çok yara alsam da, hırpalansam da hala dürüstlüğün ve en doğrunun peşinden gidebildiğim için;
Özeleştirimi yapabildiğim ve eksik kalan yönlerimi canla başla geliştirmeye çalıştığım için;
Her ne olursa olsun zorlukları çabuk atlatabildiğim ve hayata daima gülümseyerek bakmayı başarabildiğim için;
Her ortama uyum sağlayabildiğim, herkesle rahatça iletişime geçebildiğim ve zaman zaman söylemek istediklerimi yutsam da genele göre kendimi özgürce ifade edebildiğim için;
Başkalarına saygı duymayı, empati yapmayı öğrendiğim için ( ki kardeşsiz büyümüş biri için bu epey zordu bir zamanlar :D );
Özellikle işimde sürekli övgüler almama rağmen tevazuyu hiç unutmadığım için ( arada unutmam hayrıma olacak aslında amaa :D );
Aklıma koyduğum herşeyi başarabildiğim ve yoluma çıkan engellere rağmen inancımı yitirmediğim için; ( örnek: yıllarca uğraşıp didinip sonunda aradığım siteyi buldum ve buradayım işte :) )
Herşeyden önemlisi
kendimi takdir etmeyi unutmadığım için kendimi takdir ediyorum! :P :D
( Daha çok var da, narsist diyeceksiniz şimdi
)